Versie van 14 okt 2016 20:50 bewerken Look Sharp! (overleg \| bijdragen) moderatoren 86.699 bewerkingen k Wijzigingen door 198.223.194.62 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Twillert02 ← Oudere bewerking		Versie van 5 jul 2019 11:34 bewerken ongedaan maken Thieu1972 (overleg \| bijdragen) moderatoren 55.814 bewerkingen bronvraag Nieuwere bewerking →
Regel 1: {{Zijbalk Nieuw-Nederland}} '''Wouter van Twiller''' ([[Nijkerk (stad)\|Nijkerk]], [[22 mei]] [[1606]] – [[Amsterdam]], [[29 augustus]] [[1654]]) was van [[1633]] tot [[1638]] [[Gouverneur van Nieuw-Nederland\|directeur]] van [[Nieuw-Nederland]]. Van Twiller was misschien traag en bestuurlijk onervaren, maar geliefd onder de indianen.{{bron?\|Nergens in de tekst wordt dit trouwens meer genoemd}} == Biografie == Regel 6: Wouter van Twiller (''Walter the Doubter'') werd geboren te [[Nijkerk (stad)\|Nijkerk]] als zoon van Ryckert Wolters van Twiller en Marietgen Hendricks van Rensselaer. Hij was een [[Klerk (beroep)\|klerk]] bij de [[West-Indische Compagnie]] (WIC), verantwoordelijk voor de vee- en landbouwtransporten naar de nieuwe wereld. Door toedoen van zijn machtige oom [[Kiliaen van Rensselaer]], [[patroon (bestuurder)\|patroon]], grootaandeelhouder en bewindhebber van de WIC, lid van de [[heren XIX]], werd hij in [[1633]] op 27-jarige leeftijd tot directeur van Nieuw-Nederland benoemd, als opvolger van [[Bastiaen Jansz Krol]] of [[Peter Minuit\|Pierre Minuit]]. Van Twiller vertrok met het schip ''Soutberg'' naar de [[Nieuwe Wereld]] met in zijn gevolg 104 [[musketier]]s, 52 mariniers en een meestermetselaar.<ref>Rink, O.A. (1986) Holland on the Hudson. An economic and social history of Dutch New York, p. 118, 129.</ref> Weliswaar onervaren maar zeer gedreven en altijd loyaal anaan de WIC raakte Van Twiller al snel na zijn aankomst in conflict met de predikant, [[Everardus Bogardus]] en met de [[fiscaal]], Lubbert van Dincklagen over de manier waarop de kolonie bestuurd moest worden en wie er de dienst uitmaakte. Jacob J. Eelckens, een Nederlandse schipper overgelopen en nu in dienst van de Engelsen daagde hem uit door onder Engelse vlag de [[Hudson (rivier)\|Hudson]] op te varen, hetgeen Van Twiller op een eigenaardige manier verhinderde. Namelijk door op de oever van de rivier een vat wijn aan te slaan en iedereen te verplichten te drinken op de gezondheid van de Hollandse stadhouder. [[David Pietersz de Vries]] laakte zijn gebrek aan ervaring en leiderschap. De Vries uitte zijn mening in een voor van Twiller ongunstig verslag in zijn ''Korte Historiael'', dat in 1655 verscheen, en dat Van Twillers reputatie sindsdien bepaald heeft. Ten onrechte, want Van Twillers verzet tegen de Engelse pogingen om de rivieren de [[Connecticut (rivier)\|Connecticut]] en de [[Delaware (rivier)\|Delaware]] over te nemen was hem ingegeven door de beperkte ruimte die de orders van de WIC hem lieten. Ook de internationale kracht en positie van Holland en daarmee de positie van Nieuw-Nederland was een bepalende factor voor het beleid van Van Twiller. De politieke situatie in het moederland met betrekking tot de relatie met de koning van Engeland stond hem niet toe vijandelijkheden tegen de Engelse pioniers te beginnen. <br> Zoals vele anderen wist ook Van Twiller zichzelf en zijn broodheer, de WIC, goed te verrijken met landerijen en bezittingen. Met name de belangen van de WIC vertegenwoordigde hij heel goed, geen wonder dus dat die hem niet veel in de weg legde en hem vrije hand gaven. Zo kocht hij in 1637 Nutten-eiland bij [[Nieuw-Amsterdam (Nieuw-Nederland)\|Nieuw-Amsterdam]], dat anderhalve eeuw later de naam [[Governors Island]] kreeg. In 1772 werd het doorverkocht aan de [[Koninkrijk Groot-Brittannië\|Britse]] legeringenieur [[John Montresor]].

Wouter van Twiller: verschil tussen versies