Zuur (scheikunde): verschil tussen versies

Een [[oxide]]-ion (:O²⁻) is een Lewisbase, omdat het een [[vrij elektronenpaar]] heeft dat het kan afstaan aan een geschikte acceptor. Het elektronenpaar is aangegeven met de twee puntjes. (Eigenlijk heeft het ion 4 elektronenparen, maar omdat de andere drie nu niet van belang zijn, worden ze voor het gemak nu niet afgebeeld.) Als we nu het proton als Lewiszuur nemen, wordt er een covalente binding tussen het [[Zuurstof (element)|zuurstofatoom]] en het waterstofatoom gevormd:

 

 

Een voorbeeld van een Lewiszuur dat geen brønstedzuur is, is [[koolstofdioxide]] (CO₂). Koolstofdioxide reageert in het water met kleine hoeveelheden hydroxide-ionen die daarin aanwezig zijn. Daarbij wordt [[Waterstofcarbonaat|monowaterstofcarbonaat]] (HCO₃⁻) gevormd: