Cornelis Baard: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar #IABot (v1.6.5) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3:
Hij was van 1905 tot zijn dood conservator en hoofd van het [[Stedelijk Museum (Amsterdam)|Stedelijk Museum]]; vanaf 1920 was hij officieel directeur. Hij veranderde de focus van het museum van een historiserende rol tot een museum dat zich meer richtte op de moderne kunst. Als zodanig kan men hem beschouwen als de grondlegger van de stedelijke collectie moderne beeldende kunst en vormgeving. Hij zette een dynamisch expositiebeleid op en legde contacten met belangrijke bruikleengevers.
Hij was altijd op zoek naar verzamelaars die hun collectie in bruikleen wilden afstaan, omdat hij geen financiële middelen had om aankopen te doen voor het museum. Een bekend voorbeeld is [[Pierre Alexandre Regnault]] (1868-1954)<ref> H.L.C. Jaffé, P.A. Regnault en zijn collectie, in: NKJ 32 (1981), pp. 279-294</ref>. Deze gaf, in navolging van verzamelaar [[Johannes Esser]] (1877-1946), in 1914 een deel van zijn collectie in bruikleen aan het Stedelijk Museum Amsterdam, waardoor hij de status van erkend verzamelaar kreeg. Hierna zouden ook andere verzamelaars, als [[Kees Boendermaker]] (1904-1979), delen van hun collectie in bruikleen aan het Stedelijk museum geven.<ref>[https://web.archive.org/web/20100908043714/http://www.icn.nl/nl/collectie/deelcollecties/collectie-regnault Artikel over de collectie Regnault]</ref>
== Externe link ==
| |||