Lichtende nachtwolk: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Erna Daalman (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 5:
'''Lichtende nachtwolken''' zijn een soort [[wolk]]en die voorkomen op ongeveer 75 tot 85 [[kilometer]] hoogte, veel hoger dan gewone wolken, die hooguit zo'n 20 kilometer hoogte bereiken. Na [[zonsondergang]] weerkaatsen die hoge wolken nog een tijd zonlicht. De gewone wolken, die we meestal zien, steken daar donker bij af en kleuren na zonsondergang eerst rood en vervolgens donkergrijs. De lichtende nachtwolken blijven dan wit, geel-oranje of lichtblauw. De [[Ster (hemellichaam)|sterren]] blijven in deze dunne wolken zichtbaar.
 
In mei, juni en juli kan de noordelijke hemel geruime tijd na zonsondergang of voor zonsopkomst een paar uur worden opgelicht door deze wolken met een zilverachtige glans. In deze maanden staat de zon laag onder de noordelijke horizon, waardoor deze wolken als het ware van onderuit door de zon worden verlicht. De wolkenslierten hebben een ribbel- of vezelstructuur. Ze zijn vrij zeldzaam en komen onregelmatig voor: soms zijn ze alleen al in één maand enkele keren te zien, maar menig [[zomer]] gaat voorbij zonder deze wolken. De laatste jaren echter lijken ze meer voor te komen.{{bron?|1=Wie beweert dit, en onder welke voorwaarden?|2=2019|3=06|4=22}} Waarnemingen in Nederland werden onder meer gedaan in 1988, 1997, 2005, 2013, 2014, 2018 en 2019.
 
Het ontstaan van deze nachtwolken houdt verband met talrijke uiterst kleine deeltjes in de bovenste lagen van de atmosfeer. Dat kan bijvoorbeeld [[stof (kleine deeltjes)|stof]] zijn afkomstig van [[meteoriet]]en. Zulke deeltjes alleen zijn echter niet voldoende: ook is [[waterdamp]] nodig en zeer lage temperaturen tussen -90 en -145 graden [[Celsius]]. Op de deeltjes zet zich dan een laagje ijs af, net als rijp op het aardoppervlak. Door het ijs dat de deeltjes omhult, wordt zonlicht weerkaatst.