Verdrag van Verdun: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 9:
Toen [[Karel de Grote]] na de dood van zijn broer [[Karloman I|Carloman]] in [[771]] het [[Frankische Rijk]] herenigde, ontstond in West-[[Europa (continent)|Europa]] een supranationaal rijk. Bij de dood van Karel ging het koningschap over op zijn zoon [[Lodewijk de Vrome]]. Deze kreeg in totaal vier zonen: [[Lotharius I|Lotharius]], [[Lodewijk de Duitser]], [[Pepijn I van Aquitanië|Pepijn]] en [[Karel de Kale]]. Om zijn erfopvolging te regelen vaardigde Lodewijk de Vrome de [[Ordinatio Imperii]] uit. Die was erop gericht de eenheid in het rijk te bewaren, omdat volgens Frankische gewoontes het rijk anders onder de erfgenamen zou verdeeld worden. Karel de Kale werd pas geboren na de uitvaardiging hiervan en zijn vader wenste een aanpassing te doen aan zijn eerdere regeling om ook Karel een stuk van de erfenis te geven. Dit leverde echter alleen maar conflicten op.
Na de dood van Pepijn (803-838) lagen de kaarten helemaal anders en toen Lodewijk de Vrome uiteindelijk stierf in 840, trachtte Lotharius het hele rijk in zijn bezit te krijgen. Dit stuitte op het verenigde verzet van zijn twee broers. Bij de [[Slag bij Fontenoy (841)]] werd [[Lotharius I|Lotharius]] verslagen door zijn broer Lodewijk en halfbroer Karel. Hun [[alliantie]] werd definitief door de [[Eed van Straatsburg]] in [[842]].
[[Lotharius I|Lotharius]] zag zich verplicht tot onderhandelen. Wegens zijn militaire nederlaag, kreeg hij naar het Salische gewoonterecht slechts het rechtmatige part uit het vaderlijke gebied. Als eerstgeborene gunden zijn broers hem echter wel de keizerskroon.
| |||