Verdrag van Verdun: verschil tussen versies

Het '''Verdrag van Verdun''' ([[Verdun (Meuse)|Verdun]], augustus 843) regelde de verdeling van het [[Karolingische rijk]] na de dood van [[Lodewijk de Vrome]] ([[778-840]]) onder zijn drie overlevende zonen, [[Lotharius I|Lotharius]] (de oudste, 795-855), [[Lodewijk de Duitser]] (804-876) en [[Karel de Kale]] (823-877). Het verdrag beëindigde weliswaar een drie jaar lange Karolingische Burgeroorlog, maar het Verdrag van Verdun en latere [[deling van het Frankische Rijk|delingen van het Frankische Rijk]] lagen aan de basis van de eeuwenlange Frans-Duitse rivaliteit in Europa.

Toen [[Karel de Grote]] na de dood van zijn broer [[CarlomanKarloman I|Carloman]] in [[771]] het [[Frankische Rijk]] herenigde, ontstond in West-[[Europa (continent)|Europa]] een supranationaal rijk. Bij de dood van Karel ging het koningschap over op zijn zoon [[Lodewijk de Vrome]]. Deze kreeg in totaal vier zonen: [[Lotharius I|Lotharius]], [[Lodewijk de Duitser]], [[Pepijn I van Aquitanië|Pepijn]] en [[Karel de Kale]]. Om zijn erfopvolging te regelen vaardigde Lodewijk de Vrome de [[Ordinatio Imperii]] uit. Die was erop gericht de eenheid in het rijk te bewaren, omdat volgens Frankische gewoontes het rijk anders onder de erfgenamen zou verdeeld worden. Karel de Kale werd pas geboren na de uitvaardiging hiervan en zijn vader wenste een aanpassing te doen aan zijn eerdere regeling om ook Karel een stuk van de erfenis te geven. Dit leverde echter alleen maar conflicten op.