Jordan Peterson: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
FNAS (overleg | bijdragen)
Neutraliteit betwist.
FNAS (overleg | bijdragen)
→‎Politieke correctheid en autoritarisme: Laten we om te beginnen eens het taalgebruik neutraliseren. Als Peterson een scheldwoord niet gebruikt en zijn invloed op het gebruik niet is aangetoond, hoeft het hier ook niet in te staan.
Regel 45:
De meeste van de navolgende thema's in Peterson's denken spelen, zij het met wisselende nadruk, ook in Nederland en zijn daar eveneneens onderwerp van [[polemiek]].
===Politieke correctheid en autoritarisme===
Aan de hand van een sociaal-psychologische studie naar de relatie tussen politieke overtuiging en persoonlijkheid concluderen Brophy en Peterson<ref>https://tspace.library.utoronto.ca/handle/1807/75755</ref><ref>https://blogs.scientificamerican.com/beautiful-minds/the-personality-of-political-correctness/?redirect=1</ref> dat [[politieke correctheid]] uitdrukking van een grote 'gevoeligheid voor krenkingen' (''offense sensitivity'') is en twee vormen aanneemt, politiek correct [[egalitarisme]] en politiek correct [[Autoritarisme (politicologie)|autoritarisme]]. Tot de egalitaire stroming behoren bijvoorbeeld veel [[Klassiek liberalisme|klassieke liberalen]], terwijl de de autoritaire stroming uit activisten bestaat - met een ironische term wel [[Social Justice Warrior]]s ('krijgers voor sociale rechtvaardigheid') geheten - die hun solidariteit met bepaalde sociale groepen als wapen inzetten om hun wil aan anderen op te leggen. De door Peterson begeleide studie toonde tevens aan dat aanhangers van politiek-correct autoritarisme en rechtse aanhangers van autoritarisme een aantal persoonlijkheidskenmerken gemeen hebben.
 
Sinds 2013 neemt Peterson zijn colleges op en plaatst hij deze op [[YouTube]]. Peterson uit in zijn colleges scherpe kritiek op de politieke correctheid rondom onderwerpen als [[postmodernisme]], [[feminisme]], [[wit privilege]], [[transgender]]-rechten, [[culturele toe-eigening]] en [[ecologisme]]. Hij spreekt zich verder uit tegen het postmodernisme, [[neomarxisme]] en [[identiteitspolitiek]], met name als het gaat om de Canadese en Amerikaanse universiteiten, waar deze ideologieën veel aanhang hebben onder studenten en leraren. In zijn kritiek op het radicale feminisme en zijn sympathie voor de mannenrechtenbeweging staat hij dicht bij de Canadese hoogleraar Engelse Letterkunde [[Janice Fiamengo]].