Arabische muziek: verschil tussen versies

De belangrijkste muziekhistorische bron over de muziek uit de eerste eeuwen van de Arabische beschaving is de [[Kitab al-Aghani]], die in de negende eeuw werd samengesteld door [[Abu-l-Faraj al-Isfahani]] (897-967). HierinHieronder lezen we dat in de 6e en 7e eeuw de bedoeïenen op het Arabische schiereiland een genre kenden dat hida werd genoemd, terwijl in de steden [[Mekka]] en [[Medina (Arabië)|Medina]] de sinad en en de hazaj (respectievelijk een vermoedelijk ernstig en een vrolijk genre) populair waren. In de daaropvolgende eeuwen onderging de stedelijke muziek, die door [[qaina]]s en mughannis (beroepszangeressen en -zangers) uitgevoerd werd, invloed van de Perzische en de Byzantijnse muziek. In de tweede helft van de 7e eeuw werd [[Damascus]] het belangrijkste muzikale centrum en in de tweede helft van de 8e eeuw [[Bagdad]]. In de 9e eeuw ontwikkelde zich in [[Spanje]] een aparte ‘Andalusische’ traditie. De toen ontstane tweedeling in een oosterse en een westerse muziektraditie is ook in de hedendaagse Arabische muziek nog aanwezig.