Erfrecht (Nederland): verschil tussen versies

Het '''Nederlandse erfrecht''' is geregeld in '''Boek 4 van het [[Burgerlijk Wetboek (Nederland)|Burgerlijk wetboek]]'''. De term die de wet daarbij hanteert is de ''erfopvolging''. Dit is één van gevallen waarbij men [[Goed (vermogensrecht)|goederen]] en [[Schuld (debet)|schulden]] verkrijgt onder [[algemene titel]]. De erfgenamen (ook erven genoemd) volgen de overledene, aangeduid als de ''erflater'', op in diens positie. Zowel zijn bezittingen als zijn schulden wordengaan door het aanvaarden van de [[nalatenschap]] deelover van het vermogen vanop de erfgenamen. Ook [[Legaat (erfenis)|legaten]] van de erflater creëren voor de erfgenamen schulden.<ref>https://www.plusonline.nl/erven-en-schenken/aanvaard-nooit-zomaar-een-erfenis</ref><ref>https://www.legitieme.info/legitieme/zuiere-aanvaarding-onterfde-legitimaris-en-legaat-op/</ref><ref>https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBLIM:2017:12053</ref> Deze zijn achtergesteld op de gewone schulden van de nalatenschap. Een legaat komt, tenzij het aan een of meer bepaalde erfgenamen of legatarissen is opgelegd, ten laste van de gezamenlijke erfgenamen.