Honingbij: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Ondersoorten: Oost-Aziatische honingbijen zoals de Japanse honingbij horen tot de apis cerana |
→Parasieten: in België |
||
Regel 443:
De [[Bijenluizen|bijenluis]] (''Braula coeca'') is een zeer kleine parasiet, die in de nesten leeft. De bijenluis, is ondanks zijn naam, een vleugelloze [[tweevleugeligen|vlieg]] uit de familie van de [[luisvliegen]] (Hippoboscidae), waarvan de larven tunnels in de raat boren. De larven eten vermoedelijk alleen honing en stuifmeel. De volwassen vliegen hebben een bijzondere manier gevonden om zich te voeden, hij houdt zich op op het borststuk en als hij honger krijgt kruipt de vlieg naar de kop. Vervolgens worden de monddelen geprikkeld en de bij geeft wat honing af, waarmee de vlieg zich voedt. De bijenluis staat bekend als een niet heel schadelijke soort, vergeleken met andere parasieten.<ref name="BIJENLUIS">{{Citeer web | url = http://www.rendementdoorbijen.nl/Bijenluis.html | titel = De bijenluis| auteur = Rendement door bijen.nl}}</ref>
Er is een groep van kevers die in bijenkolonies leeft en kan worden aangemerkt als parasiet. Het betreft de soorten uit het geslacht ''[[Aethina]]'', waartoe onder andere de [[kleine kastkever]] behoort. Deze kever vormt potentieel een ernstige bedreiging voor de Nederlandse imkerij, maar is
De [[varroamijt]] behoort tot de [[mijten]] en zuigt het vetlichaam bij de volwassen bijen.<ref name="PNASRamsey201901">Ramsey, D. e.o. (2019) [https://doi.org/10.1073/pnas.1818371116 Varroa destructor feeds primarily on honey bee fat body tissue and not hemolymph]. Proceedings of the National Academy of Sciences Jan 2019</ref> De mijt zet haar eitjes af in de cellen bij de opgroeiende larven. De jonge mijt leeft ten koste van de bijenlarve: de bij komt vaak misvormd ter wereld waarbij allerlei vergroeiingen mogelijk zijn zoals veel te kleine vleugels of het geheel ontbreken van vleugels bij de uitsluipende honingbij. De varroamijt is een parasiet van de Aziatische honingbij ''[[Apis cerana]]'', deze bij heeft enige natuurlijke weerstand opgebouwd, zodat besmetting door de mijt beperkt kan blijven. Andere soorten honingbijen beschikken niet over zulke weerstand en kunnen overwoekerd raken. Pas in de loop van de twintigste eeuw is de mijt naar West-Europa overgebracht, zodat de bij zich nog niet heeft kunnen aanpassen. Tegen de mijt werd vroeger vaak het middel [[Apistan]] ingezet, maar de varroamijt is hier in westelijk Europa grotendeels resistent voor geworden.
|