2 Tone: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 53:
In 1981 ging de concertftilm ''Dance Craze'' in première; deze kwam echter te laat om nog een succes te worden omdat de ska-revival in eigen land over zijn hoogtepunt heen was. De Specials scoorden nog een nr.1-hit met het actuele ''[[Ghost Town (The Specials)|Ghost Town]]'', maar gingen in navolging van de Bodysnatchers en de Selecter uit elkaar wegens gebrek aan communicatie. Jerry Dammers maakte met John Bradbury en in eerste instantie ook Horace Panter een doorstart als The Special AKA; hun eerste single onder deze naam was ''[[The Boiler]]'', een oud Bodysnatchersnummer (gezongen door Rhoda Dakar) dat over een verkrachting gaat. John Peel was één van de weinige dj's die het overdag durfde te draaien waardoor het nog net een Britse top 40-hit werd. De geplande opvolger, ''Female Chauvinist Pig'' bleef op de plank liggen. Voorjaar 1982 kwam er nieuw werk uit van Rico Rodriguez; ''[[Jama Rico]]'' met de single ''[[Jungle Music]]'' waarin de trombonist als zanger te horen is. Het album betekende niet alleen het afscheid van Rodriguez bij 2 Tone, maar ook dat van Horace Panter en Walt Jabsco die voortaan alleen nog op verzamelalbums zou worden afgebeeld.
 
De reden was dat Dammers 2 Tone weer wilde gebruiken om een platform te bieden aan moderne dansbare muziek, en in plaats van ska koos Dammers ditmaal voor [[Britfunk]] dat een jaar eerder hoge ogen gooide. Hij contracteerde The Apollinaires en The Higsons. Van The Apollinaires verscheen de single ''[[Tear the Whole Thing Down]]'', een remix vanThe Feeling''Burn the Wholes Thing Down Before the YanksGone'll', Do''met met medewerking van Dakar en blazerssectie The Swinging Laurels. The Higsons, die de carrières lanceerden van Charlie Higson en de latere Madness-collaborateur Terry Edwards, brachten twee singles uit; ''[[Tear the Whole Thing Down]]'', een remix van ''Burn the Whole Thing Down Before the Yanks'll Do'', en ''Run Me Down''. Geen van beide bands wist 2 Tone nieuwe successen te bezorgen omdat ook Britfunk door de vaderlandse pers als een gepasseerd station werd beschouwd.
 
Eind 1982 verscheen de tweede single van The Special AKA; ''[[War Crimes]]'', dat over de oorlog in [[Libanon]] handelde en mede door de radioboycot niet in de hitlijsten kwam. Ondertussen waren de opnamen voor het Special AKA-album begonnen, wat niet meeviel omdat er geen sprake was van een hecht collectief zoals de originele Specials. De kosten liepen hoog op, vandaar dat in de zomer van 1983 de volgende single verscheen; ''[[Racist Friend/Bright Lights]]'', beide nummers geschreven door Dick Cuthell en gezongen door Rhoda Dakar en [[Stan Campbell]] (Blacks opvolger in de nadagen van de oorspronkelijke Selecter). ''Racist Friend'' is een oproep om het contact met racisten - vrienden, familie, of wie dan ook - direct te verbreken, tenzij ze tot inkeer komen. ''Bright Lights'' rekent af met de naïeve gedachte dat de straten van (de) Londen(se popscene) met goud geplaveid zijn zoals de videoclips van acts als [[Wham! (muziek)|Wham!]], [[Duran Duran]] en [[Spandau Ballet]] doen geloven. De tekst leek van toepassing op Campbell die zich een jaar eerder bij Special AKA aansloot; hij had hoge verwachtingen van zijn samenwerking met Jerry Dammers, maar met slechts een een zestigste plaats steken in de Britse hitlijsten werden deze niet ingelost. Ook de verzamelaar ''This Are Two Tone'', die eind 1983 werd uitgebracht, sloeg er niet in om oude tijden te laten herleven; met een 51e plaats in de Britse albumlijst leek het vooral aan te geven dat niemand nog op ska zat te wachten.