Slag om de Ardennen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 106:
De verwarring achter het front was groot. In de eerste dagen van het offensief besefte het geallieerd hoofdkwartier aanvankelijk de ernst van de situatie niet. De berichten van het front waren vaag, verward en dikwijls spraken ze elkaar tegen. Het doel van de Duitsers was niemand precies duidelijk. Het was moeilijk te geloven dat Hitler werkelijk een enorm offensief was begonnen met als doel Antwerpen. Men dacht daarom dat het ging om een verstorende aanval teneinde het komende offensief tegen de Saar onder leiding van [[George Patton|Patton]], in de war te sturen. Daardoor werd de situatie door de Amerikanen onderschat, met als gevolg dat reserves te laat werden ingezet. Pas laat in de middag gaf [[Dwight D. Eisenhower|Eisenhower]] het bevel aan generaal [[Omar Bradley]], bevelhebber van de 12e Legergroep, dat twee pantserdivisies — de 7e van het [[9e Leger (Verenigde Staten)|9e Leger]] in het noorden en de 10e van het [[3e Leger (Verenigde Staten)|3e Leger]] ten zuiden van de Ardennen — het [[8e Legerkorps (Verenigde Staten)|8e Korps]] te hulp moesten komen.<ref name="Bericht2wo 2248">{{aut|Kielich, W.}}, ''Bericht van de Tweede Wereldoorlog, deel 14'', Amsterdam, Uitgeverij Amsterdam Boek, 1970-1975, pag. 2248</ref>
[[File:GERMAN TANK DISGUISED AS AN AMERICAN TANK.jpg|left|thumb|Een als Sherman "vermomde" Panther]]
Het gebrek aan informatie was deels te wijten aan Duitse [[sabotage|saboteurs]] onder [[Otto Skorzeny]], die in de nacht voor de aanval in Amerikaanse uniformen en [[jeep]]s geïnfiltreerd waren en achter het front een groot aantal telefoonlijnen hadden doorgesneden.<ref name="Ardennen Offensief 68">{{aut|Van den Hoek, K.A.}}, ''De Tweede Wereldoorlog, deel Het Ardennen Offensief'', Lekturama-Rotterdam, 1978, pag. 68</ref> Het oorspronkelijke plan van Skorzeny's '[[Paard van Troje]]'-groep, [[Operatie Greif]], had tot doel met de onafhankelijke 150e Pantserbrigade, uitgerust met eerder buitgemaakte Amerikaanse pantservoertuigen en vijf als tankjager [[M10 Wolverine]] vermomde [[Panther (tank)|Panthertank]]s, achter de linies brandstofvoorraden te bemachtigen en bruggen over de Maas te bezetten. Dit plan kon niet worden uitgevoerd, omdat [[Josef Dietrich|Dietrichs]] tanks in het noorden door het Amerikaanse 5e Korps werden tegengehouden. Uiteindelijk werd de 150e PB voor reguliere aanvallen ingezet. Zeven of acht jeeps met saboteurs, die toch hadden kunnen infiltreren, slaagden er echter wel in de verwarring achter het Amerikaanse front nog aanzienlijk te vergroten; de wildste geruchten deden de ronde over 'duizenden als Amerikanen vermomde saboteurs'. De strenge veiligheidsmaatregelen die de Amerikanen nu meenden te moeten doorvoeren, vergrootten slechts de chaos en vertraagden de opmars van reserves naar het slagveld. Zelfs op het geallieerde hoofdkwartier in [[Versailles]] werd de bewaking verscherpt, omdat men daar had vernomen dat mannen van Skorzeny van plan waren Eisenhower te vermoorden.<ref name="Ardennen Offensief 68" /> Een sprekend op Eisenhower lijkende kolonel werd heen en weer gereden als lokaas. Verder deed een gerucht de ronde dat een saboteur vermomd als generaal rondliep om verwarring te stichten. Hier klopte niets van, maar dit vergrootte de verwarring achter het front nog meer. Iedereen moest voortdurend vragen beantwoorden als "Wie is de nieuwe man van [[Betty Grable]]", "In welke league speelt die baseballploeg" en "Hoe heet de vriendin van [[Donald Duck]]",... Zelfs generaals ontsnapten hier niet aan.<ref name="Bericht2wo 2248" /> De saboteurs werden allen snel gevat en geëxecuteerd.
[[Bestand:Battle of the Bulge 7th.jpg|{{largethumb}}|[[Erich Brandenberger]] leidde het ''7e Leger'' in de zuidelijke aanvalssector]]
Toen in de nacht van 16 op 17 december bovenop alle chaos nog 1200 Duitse [[parachutist]]en achter het front landden, werden de verwarring en paniek nog groter. Dat was dan ook vrijwel het enige dat de Duitsers wisten te bereiken met deze parachutistenactie, [[Operatie Stößer]], want die was verder geen succes. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat de parachutisten, onder commando van kolonel baron [[Friedrich August von der Heydte]], het kruispunt [[Eupen]]-[[Verviers]] zouden bezetten, maar door zwaar afweervuur en onervarenheid van de piloten kwamen slechts tweehonderd manschappen terecht in het vastgestelde droppinggebied. De anderen landden verspreid — sommigen zelfs bij [[Bonn]] — en werden snel buiten gevecht gesteld. Von der Heydte wist nog zo'n driehonderd man te verzamelen maar achtte dat te weinig om het kruispunt te bezetten. Hij beperkte zich tot het onderscheppen van geallieerde koeriers. Toen de ''12. SS-Panzer-Division'' niet kwam opdagen, besloot Von der Heydte naar het oosten uit te breken. De meeste troepen, waaronder hijzelf, bereikten de Duitse linies echter niet en waren gedwongen zich over te geven.