Versie van 8 jun 2019 08:41 bewerken MWAK (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 117.372 bewerkingen →‎Interventie door Montgomery ← Oudere bewerking		Versie van 8 jun 2019 10:04 bewerken ongedaan maken MWAK (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 117.372 bewerkingen →‎Geallieerd tegenoffensief Nieuwere bewerking →
Regel 219: ===Geallieerd tegenoffensief=== [[File:P41(map).jpg\|thumb\|De aanval op de Duitse wig]] Op 3 januari begon de gecoördineerde geallieerde tegenaanval in de Ardennen. Montgomery zou vanuit het noorden, over een front van veertig kilometer, met het Amerikaanse 1e Leger en ~~een~~het ~~Brits~~Britse XXXe legerkorps naar het zuiden trekken, waar het Amerikaanse 3e Leger vanuit het zuiden naar het noorden trok. Montgomery kwam aanvankelijk maar zeer langzaam vooruit, mede omdat het weer slecht was met een sneeuwdek van een meter en felle koude. Daardoor waren de wegen glad en het zicht bedroeg doorgaans niet meer dan tweehonderd meter. Hevige sneeuwval legde de aanvallen zelfs een paar dagen stil. En ook daarna moest meter voor meter worden veroverd op een tegenstander die zich met tanks en antitankgeschut in het onherbergzame landschap had ingegraven. In het zuiden (waar [[Omar Bradley]] het bevel voerde) was de strijd niet minder zwaar. Nog altijd wilde Hitler Bastenaken veroveren. De Duitsers concentreerden hier tien divisies op.<ref name="Bericht2wo 2266" /> Schaarse middelen werden zo verspild aan een prestigekwestie. De felle aanvallen maakten het de Amerikanen nog knap lastig. De Amerikaanse 6e Pantserdivisie werd frontaal teruggedrongen door de ''12. SS Panzer-Division Hitlerjugend''; alleen een artilleriebarrage kon een ineenstorting voorkomen. [[Bestand:Watching C-47’s drop supplies.jpg\|thumb\|left\|250px\|Troepen in Bastenaken kijken naar de [[Douglas DC-3\|C-47]]'s die voorraden droppen (26 december)]] Vanaf 5 januari nam de Duitse druk af. Hoewel Montgomery en Bradley maar weinig vorderden, werd de toestand voor de Duitsers nu zeer hachelijk. Op 7 januari stonden ten westen van de lijn Luik-Houffalize-Bastenaken zeven Duitse pantserdivisies en er was nog maar één weg terug: door [[Houffalize]]. Dat stadje was echter in de nacht van 6 januari platgebombardeerd om de Duitse bewegingen te hinderen. Het lag daarna onder continu geallieerd spervuur. Nu werd het ook Hitler duidelijk dat een omsingeling dreigde. Hij gaf op 8 januari bevel tot een beperkte terugtocht achter deze lijn. De volgende dag merkten de geallieerden dat vooral de Duitse pantsereenheden zich begonnen los te maken van het front. De SS-eenheden werden met voorrang gered. Langzaam gingen in de daaropvolgende dagen de geallieerden vooruit. Op 10 januari viel [[La Roche-en-Ardenne]] in handen van de geallieerden. Op 11 januari werd [[Saint-Hubert (België)\|Saint-Hubert]] veroverd en op 16 januari reikten de soldaten van het uit het noorden komende Amerikaanse 1e Leger en het uit het zuiden komende Amerikaanse 3e Leger elkaar de hand te midden van de puinhopen van Houffalize.<ref name="Bericht2wo 2266" /> Op dat moment waren alle grotere Duitse eenheden al naar het oosten ontsnapt.

Slag om de Ardennen: verschil tussen versies