Hoofse liefde: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ afbeelding
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Codex Manesse Der von Kürenberg.jpg|200px|right|thumb|hofmakerij in de [[Codex Manesse]].]]
De '''Hoofse Liefde''' of '''Hoofse Minne''' was een middeleeuwse culturele vorm van verfijnde liefdesbeleving.
'''Hoofse liefde''' kwam uitsluitend voor in de hogere standen en behelsde de bewondering van een edelman of [[ridder (ruiter)|ridder]] voor een onbereikbare, meestal gehuwde, [[vrouw]]. In de meeste gevallen ging het om een [[Platonische liefde|platonische relatie]]. In de bijbehorende [[Poëzie|dichtkunst]] kwamen de lichamelijke aspecten wel ter sprake, maar dan alleen om de onmogelijkheid ervan te benadrukken. De [[Passie (emotie)|passie]] die in de hoofse liefde werd uitgedrukt, werd geacht een louterend effect te hebben op de beoefenaar.
==Geschiedenis==
''Hoofse liefde'' kwam uitsluitend voor in de hogere standen en behelsde de bewondering van een edelman of [[ridder (ruiter)|ridder]] voor een onbereikbare, meestal gehuwde, [[vrouw]]. In de meeste gevallen ging het om een [[Platonische liefde|platonische relatie]].
 
'''Hoofse liefde''' kwam uitsluitend voor in de hogere standen en behelsde de bewondering van een edelman of [[ridder (ruiter)|ridder]] voor een onbereikbare, meestal gehuwde, [[vrouw]]. In de meeste gevallen ging het om een [[Platonische liefde|platonische relatie]]. In de bijbehorende [[Poëzie|dichtkunst]] kwamen de lichamelijke aspecten wel ter sprake, maar dan alleen om de onmogelijkheid ervan te benadrukken. De [[Passie (emotie)|passie]] die in de hoofse liefde werd uitgedrukt, werd geacht een louterend effect te hebben op de beoefenaar.
 
In [[riddertoernooi]]en speelde de hoofse liefde ook een belangrijke rol, waarbij ridders hun overwinning opdroegen aan de onbereikbare vrouw. Uiteindelijk mochten de ridders wel [[geslachtsgemeenschap]] hebben met de vrouw maar dit pas nadat ze al hun [[Queeste (zoektocht)|queestes]] of opdrachten hadden uitgevoerd.
Regel 6 ⟶ 10:
De [[hoofse dichtkunst]] (met bijbehorende [[muziek]]) bloeide vooral in de Franse [[Provence (Frankrijk)|Provence]].
In Noord-Frankrijk ontwikkelde zich de [[hoofse roman]] ([[Chrétien de Troyes]]). In de Nederlanden was [[Hendrik van Veldeke]] een vertegenwoordiger van het genre.
==Literatuur==
 
* Andreas CAPELLANUS, ''De amore'', traktaat over de kunst van de hoofse minne'', ca. 1200. Vertaling: ''Liefde of De Retorica van de Verleiding'', Vertaald, ingeleid en van aantekeningen voorzien door Piet Gerbrandy, Groningen, Historische Uitgeverij, 2013.
* Johan HUIZINGA, ''Herfsttij der Middeleeuwen'', Haarlem, 1919.
* J. D. JANSSENS (ed.),''Hoofsheid en devotie in de middeleeuwse maatschappij. De Nederlanden van de 12e tot de 15e eeuw'', BrusseI, 1982.
* Thea VIGNEAU WILBERG SCHUURMAN, ''Hoofse minne en burgerlijke liefde in de prentkunst rond 1500'', Leiden, Martinus Nijhoff, 1983.
[[Categorie:Middeleeuwen]]
[[Categorie:Hofcultuur]]