Dit is echter een enigszins vereenvoudigde voorstelling van zaken. Ook in de doorlaatrichting van een diode gaat pas stroom vloeien als de [[elektrische spanning|spanning]] over de diode een bepaalde waarde heeft bereikt. Pas boven deze waarde gaat de diode zich als een laagohmige weerstand gedragen. Deze doorlaatspanning is afhankelijk van het type diode.
Diodes worden soms ook [[gelijkrichter]]s genoemd, omdat ze gebruikt kunnen worden voor het omzetten van een [[wisselstroom]] in een [[gelijkstroom]]. Men onderscheidt daarbij [[enkelfasige gelijkrichting]] en [[Dubbelfasige gelijkrichting#Dubbelzijdige gelijkrichting|meerfasige gelijkrichting]].
De eerste diodes waren [[Elektronenbuis|radiobuizenvacuümdiode]]s, ineen debepaald vorm van eentype [[vacuümdiodeelektronenbuis]]. ZeDaarin gebruikten het effect van devindt emissie van [[elektron]]en plaats rond een gloeidraad., Indie eenkunnen normaleworden aangetrokken en gloeilampopgevangen werddoor een extra elektrode geplaatst, [[anode]] genaamd, die de vrije elektronen elektrostatisch kon aantrekken en opvangen. Omdat de elektronen alleen van de gloeidraad naar de anode kunnen vloeien en niet omgekeerd, werkt deze constructie als diodeeen gelijkrichter.
DezeDe combinatie van gloeidraad en elektrode werd in [[1904]] uitgevonden door [[John Ambrose Fleming]], de wetenschappelijke adviseur van de [[Marconi|Marconi Company]] en was gebaseerd op een observatie van [[Thomas Edison]].
Hoewel de [[vacuümdiode]] nog steeds voor speciale toepassingen wordt gebruikt, zijn de meeste diodes tegenwoordig [[Halfgeleider (elektronica)|halfgeleiderdiodes]]. Een dergelijke diode bestaat uit een n-gedoteerd gebied, direct grenzend aan een p-gedoteerd gebied, waardoor er een pn-overgang ontstaat met de gewenste diode-eigenschap.
