Cornelis Zitman: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
detail (typografie: half kastlijntje) |
k Fixing links to disambiguation pages, replaced: Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten →... met AWB |
||
Regel 19:
==Leven en werk==
De Leidse aannemerszoon Cees Zitman volgde vanaf zijn 15e jaar de opleiding schilderkunst aan de [[Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (Den Haag)|Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten]] te [[Den Haag]], als klasgenoot van [[Co Westerik]], [[Henk Peeters]] en [[Toon Wegner]] onder supervisie van docent [[Henk Meijer (kunstenaar)|Henk Meijer]]. Toen hij na de [[Tweede Wereldoorlog]] onder de wapenen werd geroepen, wilde hij niet uitgezonden worden voor de Nederlandse politionele acties in de [[Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog]] en daarom emigreerde hij in 1947 naar [[Venezuela]]. In de stad [[Coro]] zette hij zijn eerste schreden op het pad van de beeldhouwkunst. Voor zijn beeld ''Zittende vrouw'' kreeg hij in 1951 de Venezolaanse Nationale Prijs voor Cultuur.<ref>[http://www.huelvainformacion.es/article/ocio/1169641/secreto/cornelis/zitman.html ''El secreto de Cornelis Zitman''], Huelva Información, 27 december 2012. {{es}}</ref>
In 1950 verhuisde hij naar [[Caracas]], waar hij de [[meubelmakerij|meubelfabriek]] Tecoteca leidde, die [[Industriële vormgeving|design]]meubelen vervaardigde naar zijn eigen ontwerp. De onderneming was artistiek succesvol, maar werd zakelijk door pech achtervolgd. Nadat zijn atelier in 1956 was uitgebrand ging het snel bergafwaarts en een [[faillissement]] volgde in 1958.<ref>[https://sancheztaffurarquitecto.wordpress.com/2012/02/17/zitman-y-tecoteca-conocido-y-desconocido-lourdes-blanco-catalogo-sala-tac-caracas/ ''Zitman y Tecoteca. Conocido y desconocido''. Lourdes Blanco. Catálogo Sala TAC. Caracas, 2012.] {{es}}</ref>
Regel 27:
De stijl van Zitmans [[figuratieve kunst]] kenmerkt zich door een voorkeur voor ronde vormen, maar zijn menselijke figuren maken een minder voluptueuze indruk dan die van [[Fernando Botero]] met wie hij regelmatig is vergeleken.<ref>Ondanks de verschillen in stijl is Zitman wel "de Botero van Venezuela" genoemd.</ref> Zijn beeldhouwwerk werd in 1968 voor het eerst geëxposeerd in het [[Museo de Arte Contemporáneo de Caracas]]. Ook de [[Galería de Arte Nacional de Caracas]] heeft werk van hem. Vanaf 1995 wordt zijn werk ook regelmatig buiten Venezuela geëxposeerd. Het trok de belangstelling van de kunsthandelaarster [[Dina Vierny]], het vroegere model van [[Aristide Maillol]]. Zij kocht Zitmans sculpturen aan voor het [[Musée Maillol]] in Parijs en zette zich actief in voor de promotie van zijn werk.
Ook in zijn geboorteland kwam erkenning: Zitman werd in 2005 benoemd tot Ridder in de [[Orde van de Nederlandse Leeuw]] en het museum [[Beelden aan Zee]] wijdde in 2006 een [[overzichtstentoonstelling]] aan hem.
Hij overleed in Venezuela op 89-jarige leeftijd.
Regel 40:
{{Appendix}}
{{DEFAULTSORT:Zitman, Cornelis}}
[[Categorie:Nederlands beeldhouwer]]
| |||