Gesprekken met God: verschil tussen versies

Existentie is in essentie non-duaal binnen de natuur. Op het hoogste niveau bestaat er geen afscheiding tussen dingen en is alles één, er is slechts één van ons; er is slechts God, en alles is God. De tweede bewering, opgevolgd door de eerste, betekent dat we, in deze existentiële realiteit, nergens gebrek aan hebben en alles kunnen creëren ''in'' onszelf - als we daarvoor kiezen - (of de omstandigheden) van dat we denken nodig hebben. De derde bewering omvat een combinatie van de eerste twee, die concluderen dat God alles is dat Is en derhalve altijd toereikend is aan Zichzelf, en daarom geen vereisten stelt ten aanzien van de [[Wereldbevolking|Mens]]. Het laatste concept brengt een einde aan onze behoefte altijd gelijk te moeten hebben. Omdat we alles zijn en hebben, en er niets is dat we ''moeten'' doen, bestaan er een ''oneindig'' aantal manieren om ervaring op te doen, niet slechts ''één'' manier die we voor zover gedaan zouden hebben.