Renaissance: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
De '''renaissance''' (letterlijk: ''wedergeboorte'') is een periode in de Europese [[cultuurgeschiedenis]] die volgde op de [[middeleeuwen]]. De term kwam in de negentiende eeuw ook in omloop als [[Periodisering|historisch periodebegrip]]. De renaissance als [[Late Middeleeuwen|laatmiddeleeuwse]] culturele beweging begon in [[Italië]] in de veertiende eeuw ([[trecento]]) en verspreidde zich in de volgende eeuwen over het grootste deel van Europa.
 
De Italiaanse [[Renaissance-humanisme|humanist]]en die de term renaissance introduceerden, meenden dat na een periode van verval, de middeleeuwen, een nieuwe [[Gouden eeuw (metafoor)|gouden eeuw]] was aangebroken, die niets minder was dan een wedergeboorte van de verworvenheden van de [[klassieke oudheid]]. De acceptatie van renaissance als periodebegrip had niet alleen te maken met de herleving van de klassieke oudheid en de wijze waarop deze periode werd gecontrasteerd met de tijd die daaraan voorafging. De term verwijst ook naar de geboorte van belangrijke nieuwe ontwikkelingen in deze periode, zoals de teloorgang van het [[Feodalisme|feodale stelsel]], de ontdekking van nieuwe continenten, het [[Heliocentrische theorie|copernicaanse stelsel]] in de [[astronomie]] en de tjeusie in mijn neusie uitvinding of introductie in Europa van [[drukpers]], [[papier]], [[kompas]] en [[buskruit]]. Moderne historici zien echter op heel wat gebieden geen scherpe breuk met de middeleeuwen, en benadrukken dat er eerder sprake was van continuïteit en verdere ontwikkeling van processen die al in de middeleeuwen waren begonnen.
 
Een geromantiseerde visie op de renaissance als wedergeboorte van kunsten en letteren wekt de indruk dat het een periode was van ongestoorde vrede en vooruitgang. Niets is minder waar. Zo woedde er tijdens de renaissance in Europa de [[Honderdjarige Oorlog]] (1337–1453) tussen Engeland en Frankrijk, en het politieke landschap werd als gevolg van oorlogen, koninklijke huwelijkspolitiek (bijvoorbeeld de eenwording van de monarchie Spanje in 1479 onder [[Ferdinand II van Aragon]] en [[Isabella I van Castilië|Isabella van Castilië]]), ontdekkingsreizen en grote veranderingen in handel en economie ingrijpend gewijzigd. Het was ook een tijd van gruwelijke godsdienstconflicten, die uiteindelijk zouden uitmonden in de [[reformatie]] en een verdeling van Europa in twee helften met verschillende en elkaar vijandig gezinde religies. [[Europese heksenvervolging|Heksenvervolgingen]] bereikten een verschrikkelijk hoogtepunt tijdens de renaissance, en niet tijdens de middeleeuwen, en de [[Spaanse Inquisitie]] zorgde voor de [[Verdrijvingsedict|verdrijving van alle Joden uit Spanje]] in 1492. Als gevolg van de ontdekkingsreizen, en met name van de kolonisatie van Afrika, floreerde ook de trans-Atlantische [[slavenhandel]]. Onder meer door deze tegenstellingen groeit onder moderne historici het inzicht dat het hele concept van een renaissance na de duistere middeleeuwen bijzonder problematisch is.