Kennedy Space Center Lanceercomplex 39: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
k Link naar dp gerepareerd m.b.v. pop-ups: Maanlander→Apollo LM, kleine letter |
||
Regel 34:
|-
! Laatste lancering:
| 11
|-
! Eerstvolgende lancering:
Regel 80:
[[Bestand:Apollo 15 launch medium distance.jpg|miniatuur|Lancering van maanmissie [[Apollo 15]]]]
Voor het Apolloprogramma werden de Saturnus V-maanraketten vanaf LC-39 gelanceerd. Dit waren de krachtigste raketten die ooit succesvol gevlogen hebben.
De Saturnus V, met de [[Apollo CSM]] en later ook de [[Apollo LM|maanlander]] aan boord, werd in het [[Vehicle Assembly Building]] geassembleerd. Zo kon men in een beschutte omgeving werken. Dan werd de raket in verticale positie op een mobiel platform geplaatst, waarop ook de lanceertoren stond. Dit geheel werd vervolgens op een van de twee [[crawler-transporter]]s geplaatst om naar lanceerplatform A of B te worden gereden. Daar werd de Mobile Service Structure (MSS) tegen de raket aan geplaatst vanwaaruit technici laatste voorbereidingen voor de lancering konden uitvoeren zoals het plaatsen van ontstekingen in de motoren en veiligheidsexplosieven (die de raket konden opblazen wanneer de bemanningscapsule in geval van nood met zijn ontsnappingsmotor weg vloog van de draagraket). Na deze voorbereidingen werd de MSS weer weg gereden. Het verplaatsen van de MSS werd gedaan met behulp van een van de Crawler Transporters.
[[Bestand:Mobile Service Structure moves away from the Apollo 11 Saturn V on the pad.jpg|miniatuur|De Mobile Service Structure (rechts) rijdt weg van de Saturnus V en de lanceertoren (links).]]
Via een lift en een arm aan de lanceertoren kon de driekoppige bemanning dan op een hoogte van meer dan 100 meter de commandomodule binnengaan, waar ze in hun stoelen werden vastgesnoerd voor de lancering. Apollo 4 was de eerste lancering vanaf LC-39A en Apollo 8 was de eerste bemande lancering vanaf dit complex. Apollo 10 was de enige Apollovlucht vanaf platform B.
Regel 91:
== Spaceshuttle ==
[[Bestand:Space Shuttle Discovery rests on the hardstand of Launch Pad 39B at NASA's Kennedy Space Center.jpg|miniatuur|Spaceshuttle Discovery op LC-39B]]
Vanaf 1974, nadat de laatste Saturnus V (Skylab) vloog begon de verbouwing van LC-39A voor de spaceshuttle die volgens de toenmalige planning al in 1979 had moeten vliegen. In 1975 werd de laatste Saturnus 1B voor het Apollo-Sojoezproject gelanceerd vanaf platform B. Er werd nog tot 1977 gewacht voor ook de verbouwing van platform B
Waar voor de Saturnus-raketten de servicetorens en servicestructuur mobiel waren, werden voor het spaceshuttleprogramma uit twee delen bestaande, vaste torens geïnstalleerd, de zogenaamde ''fixed service structures'', met de toegangsarm en de ''beany cap'' waarmee de externe tank van boven werd vastgehouden en de shuttle van externe elektriciteit werd voorzien. Delen van de ''fixed service structures'' werden overigens eerder gebruikt in de mobiele lanceertorens voor de Saturnus V en Saturnus IB. Opzij van de torens zat een draaibare constructie (de ''rotating service structure'') die, wanneer er een shuttle op het platform stond, gebruikt kon worden om bij het vrachtruim te komen. De spaceshuttles werden op dezelfde mobiele lanceerplatforms, waarvan er drie waren gemaakt geassembleerd, vervoerd en gelanceerd. Deze waren echter wel aangepast, met nieuwe vuurgaten en er stond geen toren meer op.
Regel 107:
=== Platform A ===
[[Bestand:Landed rockets in hangar 39A (27042449393).jpg|thumb|In mei 2016 werd de vierde gelande Falcon 9-booster voor tijdelijke opslag bij de eerder gelande boosters in SpaceX' nieuwe horizontal integration facility op LC-39a geplaatst]]
[[Bestand:Falcon 9 and Dragon Vertical at Pad 39A (32945170805).jpg|thumb|In februari 2017 stond voor het eerst een Falcon 9 op LC-39A klaar voor de lancering van
[[Bestand:SpaceX Demo-1 Rollout (NHQ201902280011).jpg|miniatuur|Twee jaar na de ingebruikname door SpaceX was het aanzicht van LC-39A flink veranderd. Deze foto is van Crew Dragon testvlucht [[SpX-DM1]]]]
Sinds 2014 wordt platform 39A gehuurd door [[SpaceX]], dat het heeft verbouwd tot een lanceerplaats voor bemande vluchten van [[Falcon 9]]-draagraketten met de [[Dragon 2|Dragon 2-capsule]] (alias ''Crew Dragon''). Daarnaast worden ook [[Falcon Heavy]]-raketten vanaf platform A gelanceerd en is het platform beschikbaar voor onbemande vluchten die SpaceX niet op het druk bezette SLC-40 kwijt kan. Hoewel SpaceX in eerste instantie zoveel mogelijk van de historische spaceshuttlelanceerinstallatie wilde behouden, is daar om veiligheidsredenen van afgezien. Het laten staan van deze stalen installatie zou veel onderhoud betekenen, aangezien de zoute lucht van de Atlantische Oceaan – die slechts enkele honderden meters verderop ligt – snelle roestvorming veroorzaakt. Loskomende onderdelen zouden een gevaar voor te lanceren raketten vormen. De draaiarm (''rotating service structure'') wordt daarom gedemonteerd en opgeslagen tot er een functie voor gevonden is. In de zomer van 2017 was de RSS reeds gereduceerd tot een geraamte. De verwachting is dat de afbraak in november 2017 voltooid is. De ''crew access tower'' wordt wel hergebruikt, maar deze wordt van een nieuwe toegangsarm voorzien. De bliksemafleider zal echter het veld moeten ruimen aangezien SpaceX de toren gaat verhogen en drie losse bliksemafleiders zal plaatsen. Het verhogen van de ''crew access tower'' is nodig voor (militaire) missies die ''verticale integratie'' vereisen. In dat geval zal de neuskegel met lading op een reeds rechtstandig geplaatste Falcon-raket worden gehesen en gemonteerd met een kraan die het bovenste deel van de Crew Access Tower zal vormen.
| |||