Het plaatsen van meerdere kernen op een processor heeft als voordeel dat relatief veel snelheid gewonnen kan worden met een geringe investering; een computer met een dubbelkernprocessormultikernprocessor is slechts een beetje trager dan een computer met twee losse processors, terwijl de dubbelkernprocessormultikernprocessor geen speciale en vaak dure hardware zoals een moederbord met tweemeerdere voetjes nodig heeft. Hoewel de aanschafprijs nu nog relatief hoog is door het productieproces (de twee cores worden tegelijk gemaakt: is er één kern kapot, dan is de tweede kern ook onbruikbaar), in de toekomst zullen ze goedkoper worden en doordat de moederborden met één processorvoet goedkoper zijn, zal er een aanzienlijke kostenbesparing mogelijk zijn.
Ook wordt gebruikers een gemakkelijke manier geboden om extra snelheid in hun systeem te krijgen, de gebruiker kan eenvoudig zijn of haar oude processor vervangen door een nieuwe met meer kernen en daardoor de snelheid van zijnde machinecomputer voor een geringe investering flink doen toenemen.
== Nadelen ==
Het grote nadeel van multikernprocessors is dat software veelal niet automatisch gebruikmaakt van meerdere kernen; de software moet ofwel uit meerdere processen bestaan, ofwel specifiek van multithreading gebruikmaken. Klassieke applicaties met slechts een enkele thread profiteren individueel nauwelijks van multikernprocessors.
Het productieproces van de processors vereist dat beide processorkernen tegelijk succesvol gefabriceerd worden. Indien een kern defect is, iszijn de andere ook niet meer bruikbaar, tenzij daarmee speciaal rekening wordt gehouden in het productieproces. Zo verkopen fabrikanten wel processoren met drie kernen. Dat zijn in sommige gevallen feitelijk processoren met vier kernen waarvan één kern defect is of niet aan de specificaties voldoet, en die is uitgeschakeld. Vanuit fabricageoogpunt zijn multikernprocessors dan ook niet makkelijk hanteerbaar.
Ook betekent een verdubbeling van het aantal kernen vrijwel een verdubbeling van het energieverbruik van de processor. Dit levert warmteproblemen op en om dit te compenseren dient in veel gevallen de kloksnelheid van de processor verlaagd te worden. Applicaties die slechts één kern (van meer) kunnen gebruiken, zullen daardoor trager werken dan in een enkelkernsysteem waar een hoger geklokte processor in zit. Intel heeft dit probleem min of meer verholpen met de introductie van Turbo Boost bij de Nehalem-architectuur (Core i7) architectuur. Wanneer er slechts één kern belast wordt, worden de overige kernen uitgeschakeld. De kloksnelheid van de belaste kern vermeerderdevermeerdert aanzienlijk. Als de belasting wegvalt, worden alle kernen weer ingeschakeld en de kloksnelheid teruggebracht.Dit is niet het geval bij een iMac Pro met o.a 10 cores, heeft geen last van warmteproblemen en de kloksnelheid die blijft constant alhoewel altijd Turbo-Boost kan ingeschakeld worden.
==Ook in kleinere uitvoering==
Tegenwoordig is er ook een [[Microcontroller]] met meerdere kernen, en wel de [[Parallax (bedrijf)|Parallax]] [[Parallax Propeller|Propeller]], welke acht 32-bitprocessorkernen bezit.
