Franse literatuur: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
opmaak en links |
link naar Absurd toneel; correctie: Oulipo |
||
Regel 61:
[[Marcel Proust]] verschijnt als de laatste grote Franse auteur van het begin van de twintigste eeuw. De enigen die zijn niveau benaderen, zijn [[Albert Camus]], of [[Louis-Ferdinand Céline]], die een belangrijke rol heeft gespeeld bij het ter discussie stellen van verhalen die te gepolijst zijn en dus ver van het echte leven staan. Zijn nadruk op een benadering die dichter bij de realiteit van de straat staat, en zijn oorspronkelijk taalidioom (zijn grillige jargon) heeft ook een aantal Angelsaksische auteurs beïnvloed zoals [[William S. Burroughs II]] en [[Arthur Miller]].
[[Bestand:Alain Robbe-Grillet.jpg|thumb|Alain Robbe-Grillet]]
In Frankrijk maakten weinig schrijvers zich aanvankelijk druk over de [[nouveau roman]] van [[Alain Robbe-Grillet]]. Later inspireerde deze experimentele romanstijl een generatie schrijvers die elkaar vonden en publiceerden in uitgaven van Editions de Minuit: onder meer [[Jean Echenoz]], [[Jean-Philippe Toussaint]], [[Tanguy Viel]], [[Christian Oster]], [[Laurent Mauvignier]] en [[Christian Gailly]]. Daarna slaagt er geen beweging in strikte zin meer in om zich op vergelijkbare wijze te onderscheiden. De literaire groep
Tegenwoordig zijn er critici die een aantal schrijvers bij elkaar brengen rond de notie van autofictie zoals ze door Serge Doubrovsky werd benoemd. Het is echter soms moeilijk om diverse schrijvers met verschillende wereldbeelden en artistieke benaderingen onder eenzelfde label samen te brengen .
Regel 72:
*existentialisme ([[Gabriel Marcel]], [[Jean-Paul Sartre]], [[Simone de Beauvoir]], [[Albert Camus]] en [[Maurice Merleau-Ponty]]);
*de [[nouveau roman]] ([[Alain Robbe-Grillet]], [[Nathalie Sarraute]]);
*het [[Absurd toneel|theater van het absurde]] ([[Antonin Artaud]], [[Samuel Beckett]], [[Eugène Ionesco]], [[Arthur Adamov]]).
| |||