Prisoner's dilemma: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Paul B (overleg | bijdragen)
taal
Regel 92:
Wanneer een prisoner's dilemma-situatie herhaald wordt spreekt men van een repeated prisoner's dilemma. Hierbij dient men niet alleen rekening te houden met een enkel spel, maar ook met de strategie van spelers in vervolgsituaties. In het eerdergenoemde diner's dilemma kan een gast er weliswaar een keer mee wegkomen een dure maaltijd te bestellen en slechts € 21 te betalen, maar is de kans groot dat de groepsleden bij herhaling van het uitje ook dure maaltijden gaan bestellen.
 
Met name wanneer het aantal spelronden onbekend is, kan een coöperatieve strategie lucratiever zijn. Een voorbeeld is een prisoner's dilemma tussen twee fabrikanten. Beiden maken meer winst wanneer ze een hoge prijs vragen, maar dan lopen ze ieder het risico dat de ander de prijs verlaagt en alle klanten wegkaapt. Zodoende zullen beide fabrikanten de prijs verlagen. Nu is het mogelijk dat ze met het verloop van tijd de reactie van de concurrent incalculeren en toch hun prijzen iets verhogen. Het prisoner's dilemma is nu een repeated prisoner's dilemma geworden en met meer dan 2 fabrikanten zelfs een repeated multiplayer prisoner's dilemma. Iedere fabrikant kan besluiten zich niet coöperatief op te stellen, maar weet ook dat er morgen een nieuwe dag is en dat de concurrent kan terugslaan met een eigen prijsverlaging waardoor een [[prijzenoorlog]] wordt ontketend. Een dergelijke prijzenoorlog is in niemands belang en daardoordaarom kunnen fabrikanten besluiten een coöperatieve strategie te volgen waardoor ze hogere prijzen kunnen rekenen en meer winst kunnen maken. Een dergelijke strategie is, omdat er geen daadwerkelijke (hooguit een stilzwijgende) afspraak bestaat, niet verboden onder het [[mededingingsrecht]].
 
Andersom kan een onderneming het ook doelbewust op een prijzenoorlog aansturen. Hoewel de onderneming weet dat deze in niemands belang is, kan het mogelijk zijn dandat de onderneming beter in staat is de verliezen te dragen, bijvoorbeeld door hogere financiële reserves of een grotere omvang (schaalvoordelen). Een onderneming kan hierdoor besluiten doelbewust de prijzenoorlog aan te wakkeren en in stand te houden, wetend dat concurrenten het minder lang zullen volhouden en hierdoor uitgeschakeld worden. Hierdoor is de prijzenoorlog op kortere termijn nadelig maar op langere termijn voordelig omdat een onderneming een dominante positie kan uitbouwen of zelfs de markt kan monopoliseren. Door de wetenschap dat door de beperkte capaciteiten van de tegenstanders deze het minder lang kunnen volhouden, wordt een niet-coöperatieve strategie lucratiever.
 
== Het doorbreken van een prisoner's dilemma ==