Statenkwartier (Maastricht): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ link
links toegevoegd
Regel 14:
 
== Geografische ligging ==
Het Statenkwartier ligt in het noordwesten van het Maastrichtse stadscentrum en wordt begrensd door de buurten [[Binnenstad (Maastricht)|Binnenstad]] en [[Kommelkwartier]] in het zuiden, het [[Boschstraatkwartier]] in het oosten en het [[Frontenkwartier]] in het noordwesten. De belangrijkste begrenzende straten zijn de [[Grote Gracht (Maastricht)|Grote Gracht]] (met in haar verlengde de [[Brusselsestraat (Maastricht)|Brusselsestraat]]), de [[Statensingel (Maastricht)|Statensingel]] en de [[Boschstraat (Maastricht)|Boschstraat]].<ref>Zie [http://kaart.mestreechonline.nl kaart buurtindeling Maastricht] voor gedetailleerde grenzen.</ref>
 
De buurt bestaat grofweg uit vier delen:
Regel 25:
[[Bestand:Grote Gracht 64 Maastricht.JPG|thumb|[[Grote Gracht (Maastricht)|Grote Gracht]] / Capucijnenstraat]]
[[Bestand:Capucijnengang1.jpg|thumb|Capucijnengang: verbouwde kapel met wooneenheden]]
De naam Statenkwartier is ontleend aan de naam van een nabijgelegen straat, de [[Statensingel (Maastricht)|Statensingel]]. Toen in de tweede helft van de 19e eeuw op de voormalige vestingwerken singels werden aangelegd, kregen die de namen van vroegere machthebbers: Prins Bisschopsingel, Statensingel, Hertogsingel en [[Fransensingel]] (de naam [[Frontensingel]] dateert uit 1985). De Statensingel was genoemd naar de [[Staten-Generaal der Verenigde Nederlanden]], die van 1632-1794, samen met het [[Prinsbisdom Luik]], het gezag uitoefende in het [[Tweeherigheid van Maastricht|tweeherige Maastricht]].<ref>Panhuysen/Dingemans/Minis/Sprenger (2013), p. 52: 'Statensingel'.</ref> Tevens was een van de vestingwerken in de nabije [[Hoge en Lage Fronten|Hoge Fronten]] naar deze instelling genoemd: het [[bastion]] Staten-Generaal.
 
Het gebied van het huidige Statenkwartier ging pas in de [[Late Middeleeuwen]] deel uitmaken van de stad Maastricht. In de tweede helft van de 14e eeuw werden de huizen, die toen langs de belangrijkste uitvalswegen stonden (Sint Pieterstraat, Tongersestraat, Brusselsestraat en Boschstraat), door de bouw van de tweede middeleeuwse omwalling bij de stad gevoegd. Een groot deel van het tussenliggend gebied bleef toen nog onbebouwd, zoals te zien is op de [[maquette van Maastricht]]. Enkele kloosters (onder andere de [[Beyart]], de [[kapucijnen]] en de [[Broeders Penitenten|penitenten]]) bezaten hier uitgestrekte moestuinen en boomgaarden. Ook lagen er diverse kazernes ('barakken').<ref name=straatnamen47/>