Hans Jansen (arabist): verschil tussen versies

In oktober 2010 werd Jansen als getuige-deskundige opgeroepen in het [[Eerste zaak-Geert Wilders|proces]] tegen [[Geert Wilders]], die beschuldigd werd van haatzaaien tegen moslims. Hij verklaarde onder andere dat wat Wilders gezegd had ook echt in de Koran en de Hadith staat. Daarnaast betoogde hij dat volgens zijn inschatting 20% van de moslims radicaal is, 60% neutraal en 20% liberaal tot ongelovig (een soort [[Normale verdeling]]). Tijdens het proces werd door Jansen beweerd dat raadsheer [[Tom Schalken]] van het Amsterdamse gerechtshof hem had proberen te overtuigen van de juistheid van diens beslissing om Wilders te laten vervolgen. Dit gesprek had plaatsgevonden tijdens een etentje georganiseerd door [[Bertus Hendriks]], enkele dagen voordat Jansen zou getuigen. Wilders' advocaat [[Bram Moszkowicz|Moszkowicz]] vroeg de rechtbank daarop Jansen te horen, omdat het volgens Moszkowicz van belang was hoe Schalken zich had uitgelaten tegenover Jansen. Het feit dat de rechtbank dat verzoek afwees, terwijl Jansen in de zaal zat, leidde in combinatie met twee eerdere incidenten tot [[wraking]] van de rechtbank. Velen verbaasden zich over de timing waarop Jansen het etentje naar buiten had gebracht: de laatste dag van het proces. Volgens Jansen was dat toeval en hij verklaarde al die tijd niet te hebben ingezien dat het etentje juridisch van belang was en toonde zich ook achteraf 'verbijsterd' over de gang van zaken, omdat hij door de gesprekken tijdens dit etentje niet beïnvloed was. Niettemin had Wilders aangifte gedaan van een poging tot beïnvloeding van Jansen door Schalken. Eind 2010 verscheen een bijdrage van Jansen over het proces-Wilders in het boek 'De Onzichtbare Ayatollah' van [[Carel Brendel]]. Jansen gaat daar in op zijn rol in het proces-Wilders, maar bespreekt ook de zaak [[Gregorius Nekschot|Nekschot]] en politieke showprocessen in Egypte waarin ook het - al dan niet - agressieve karakter van de islam aan de orde kwam in strafzaken.

 

 

==Boeken==