David Alfaro Siqueiros: verschil tussen versies

Reeds op jonge leeftijd voeltvoelde Siqueiros zich tot de politiek aangetrokken en in 1911 raaktraakte hij dan ook voor het eerst verwikkeld in een studentenstaking. Tijdens de [[Mexicaanse Revolutie]] sluitsloot hij zich aan bij het [[Constitutionele leger]].

Via Madrid komtkwam hij in Parijs terecht waar hij [[Diego Rivera]] ontmoetontmoette. Hij bewondertbewonderde op dat ogenblik het werk van [[Paul Cézanne]].

In 1922 keertkeerde hij terug naar Mexico en stichtstichtte er de [[Liga van Schilders, Beeldhouwers en Ambachtslui]].

Ingevolge een meningsverschil tussen [[Vasconcelas]] en de president [[Álvaro Obregón|Obregon]] wordtwerd hij met anderen ontheven van zijn positie als [[muralisme|muralist]] (1923). Omwille van zijn deelname aan een 1 mei manifestatie wordtwerd hij uit de communistische partij gestoten en veroordeeld tot twee jaar cel. Tijdens die gevangenschap begintbegon hij weer te schilderen en in 1932 trekttrok hij naar Los Angeles, waar hij lesgeeftlesgaf aan de [[Chouvinard School of Arts]].

Zijn schildering "Het tropische Amerika onderdrukt en vernield door de imperialisten" loktlokte zulke heftige reacties uit dat deportatie hem boven het hoofd hangthing.

Eerst vertrektvertrok hij naar Zuid-Amerika en later naar New York waar hij met andere Stalinisten Rivera's pro-Trotski houding bekritiseertbekritiseerde. Hijzelf beschouwtbeschouwde [[Leon Trotski|Trotski]] als een contra-revolutionair en een verrader.

Ondertussen experimenteertexperimenteerde hij met nieuwe technieken, materialen en werktuigen. [[Jackson Pollock]] werktwerkte met hem samen in The Siqueiros Experimental Workshop: a laboratory of modern techniques in art. Het gebruik van verfpistool, fotografie, projectie, kunstharsen en sneldrogende bindmiddelen, celotex, masoniet, aluminium glasvezel en asbest vindenvonden hun ingang.

Op 25 mei 1940 wordtwerd hij door de Spaanse autoriteiten belast met de moord op Trotski. De aanslag misluktmislukte en door de tussenkomst van de latere Nobelprijswinnaar [[Pablo Neruda]] kankon hij naar Chili vertrekken, waar hij in het zuidelijke Chillan de muurschildering "Dood aan de indringer" realiseertrealiseerde. Later realiseertrealiseerde hij in Havana nog twee muurschilderingen, maar het is pas in 1944, alstoen hij terug in Mexico iswas, dat hij toestemming krijgtkreeg om weer muurschilderingen te vervaardigen in openbare gebouwen. De beweging van muralisten is dan echter al op haar retour.

Voor de Chrysler-fabriek Automex in Mexico verlegtverlegde hij definitief de grenzen van de muurschildering door toevoeging van beeldhouwwerk, glasmozaïek en tegels. Deze techniek noemtnoemde hij [[Escultopintera]].

Zijn bijdrage aan de schilderkunst situeertsitueerde zich dus ook op het vlak van het gebruik van moderne technieken en chemie.