Vasa (schip, 1628): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 2A02:A44F:2C95:1:4D:86C7:2526:C8B0 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Bitbotje
Regel 65:
 
==Berging==
Omdat de masten boven water uitstaken, werden ze vrij snel afgezaagd. Ook 61 van de 64 kanonnen werden al in de [[17e eeuw]] geborgen, met behulp van een [[duikerklok]]. [[Berging (schip)|Berging]] was niet mogelijk en gedurende ruim drie eeuwen lag het schip ongestoord op de bodem van de haven van Stockholm. Pas in de [[1950-1959|jaren vijftig]] van de [[20e eeuw]] werd het wrak van de Vasa opnieuw gevonden, door de Zweedse particuliere wrakkenonderzoeker [[Anders Franzén]], die besefte dat de in zout water levende houtetende scheepsworm ''[[Teredo navalis]]'' in het [[brakwater|brakke]] water van de [[Oostzee]] niet voorkwam, zodat de kans groot was dat de Vasa nog kon worden geborgen. Met behulp van een zelfgemaakt [[peillood]] wist hij het schip te lokaliseren. In een gezamenlijke operatie van de [[Zweedse marine]] en een bergingsbedrijf werd de Vasa geborgen door zes kabels onder het schip door te trekken en het in 16 stadia op te takelen. Op [[24 april]] [[1961]] kwam de Vasa boven water.
 
De Vasa is geconserveerd door het hout over een periode van 17 jaar te behandelen met [[polyethyleenglycol]]. Uit het wrak van het schip werd samen met 14 000 naast en in het schip gevonden houten voorwerpen, waaronder 700 beelden, de Vasa volledig gereconstrueerd. Na een verblijf in een tot tijdelijk museum omgebouwd [[droogdok]] wordt de Vasa sinds [[1990]] tentoongesteld in het [[Vasamuseum]] op Djurgården, het drukst bezochte museum van [[Scandinavië]]. De basis is een ongebruikte sluis, waar de Vasa op eigen kiel in is gevaren en daarna drooggezet. Het gebouw is er daarna omheen opgetrokken.