*In Nederland is de formele wetgever samengesteld uit de [[regering]] (De regering wordt gevormd door de Koning en de ministers; art. 42 Grondwet) en de [[Staten-Generaal van het Koninkrijk der Nederlanden|Staten-Generaal]] (de [[Tweede Kamer]] en [[Eerste Kamer]]) - volgens de procedure van art. 81 (en volgende) van de [[Grondwet]].<ref name="nlgw">[http://www.st-ab.nl/wetgrondwet.htm Nederlandse Grondwet] </ref> De beide kamers van de Staten Generaal nemen de wet aan, waarna die door de koning wordt bekrachtigd, en afgekondigd.
*In België is de formele (federale) wetgever de Koning, de [[Kamer van Volksvertegenwoordigersvolksvertegenwoordigers]] en de Senaat (volgens art.36 Belgische Grondwet). Het federale [[Parlement]] (de Kamer van Volksvertegenwoordigersvolksvertegenwoordigers en de [[Senaat (België)|Senaat]]) neemt de wetten aan, waarbij het initiatiefrecht zowel bij de regering als bij de parlementsleden ligt. Om een wet rechtsgeldig te kunnen maken moeten de wetten ondertekend en afgekondigd (gepubliceerd) worden door de Koning (onder de verantwoordelijkheid van zijn regering) zoals bepaald door art 74 (en volgende) over de wetgevende macht en art 85 (en volgende) over de bevoegdheden van de koning.<ref name="begw"> [http://www.senate.be/doc/const_nl.html senate.be] </ref> Het principe dat op federaal niveau wordt gebruikt is ook van toepassing op de [[Overheid_van_België|regionale- en gemeenschapsparlementen en op de lagere overheden]] (provinciaal en gemeentelijk niveau).
===Bevoegdheid===
Regel 68:
====In België====
Een wet in formele zin sensu stricto wordt goedgekeurd door het parlement, enkel in de [[Kamer van Volksvertegenwoordigersvolksvertegenwoordigers]] ofwel samen met de [[Senaat (België)|Senaat]] (= de federale wetgevende macht) , door de Koning bekrachtigd, én door de zittende regering (de federale uitvoerende macht) gepubliceerd in het [[Belgisch Staatsblad]].
