Recente geschiedenis van het Midden-Oosten: verschil tussen versies

In [[2004]] was Arafat op mysterieuze wijze om het leven gekomen. De Palestijnen beschuldigden Israël hiervan, maar concreet bewijs ontbrak. Een golf van verdriet overspoelde niet alleen de Palestijnse gebieden, maar de hele Arabische wereld: Arafat was jarenlang hèthét symbool voor de Palestijnse strijd voor een thuisland. De populariteit van de PLO daalde onmiddellijk, en de Verenigde Naties stelde daarom voor dat er verkiezingen werden gehouden in de Palestijnse gebieden, de meest democratische ooit gehouden in de Arabische wereld. Het resultaat: Hamas won met ruime meerderheid. Hamas wordt echter door het Westen en Israël gezien als terroristische organisatie en deze landen weigerden daarom de democratisch gekozen partij te erkennen als winnaar van de verkiezingen. Bovendien wil Hamas geen vrede met Israël, maar streeft het naar de stichting van een islamitische staat in Palestina. Dit leidde tot een enorme machtsstrijd tussen de Palestijnen onderling: aan de ene kant Hamas, aan de andere kant Al Fatah. De machtsstrijd liep uit de hand, en al gauw werd er gesproken van een [[Palestijnse Burgeroorlog]], door de Arabieren vaak het 'Conflict tussen Broeders' genoemd. Hamas greep de macht in de Gazastrook, die in 2005 door Israël was ontruimd, en verdreef de PLO. De PLO verdreef als reactie hierop Hamas-strijders naar de Gazastrook en behield de macht in de Westelijke Jordaanoever. Israël besloot als reactie op de staatsgreep in Gaza de Gazastrook volledig te boycotten, samen met de rest van de Westerse wereld. Een crisis was het gevolg in Gazastrook: enorme tekorten aan voedsel, brandstoffen, elektriciteit en medicijnen leidde tot grote armoede in Gaza. Tegenwoordig leeft de meerderheid van de Gazanen onder de armoedegrens.