Karel Weyler: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar #IABot (v2.0beta14) |
||
Regel 40:
Weyler promoveerde in 1892 tot [[doctor]] in de [[rechtsgeleerdheid|rechten]] aan de ULB en werd beroepshalve [[advocaat (beroep)|advocaat]]. Hij doorliep zijn stage aan de balie bij [[Florimond Heuvelmans]], onder wiens toedoen hij toetrad tot hij pleitgenootschap van de ''[[Vlaamse Conferentie van de Antwerpse Balie]]'' (een belangrijke pleitbezorger van het gebruik van de [[Taalstrijd in België|Nederlandse taal]] in [[strafzaak|strafzaken]] en de vernederlandsing van het [[onderwijs in Vlaanderen|lager en middelbaar onderwijs]], alsook de [[Rijksuniversiteit Gent|Gentse Rijksuniversiteit]]), dat opgericht was door [[Jan Van Rijswijck]] en [[Edward Coremans]] in 1885. Hier was hij van 1910 tot 1913 voorzitter van<ref>[https://web.archive.org/web/20160207152550/http://www.deconferentie.be/bestuur/historiek-oude-voorzitters Historiek]; de Conferentie</ref>. Eerder maakte hij van 1899 deel uit van een commissie in de schoot van het [[Willemsfonds]] die het taalgebruik van raden in andere tweetalige landen moest onderzoeken.
In 1904 engageerde hij zich in de politiek. Zo was hij medestichter van de radicale [[liberalisme|liberale]] Volkspartij ''[[Help U Zelve]]''<ref>[https://web.archive.org/web/20190110235201/http://theater.ua.ac.be/nevb/html/Weyler,%20Karel.html Biografie Karel Weyler] in de [[Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging]].</ref>, waarvan hij van 1911 tot 1912 voorzitter was. Vanuit deze hoedanigheid was hij tevens voorzitter van de [[Coöperatie|coöperatieve]] volksbrouwerij ''Help U Zelve'', opgericht in 1910<ref>[http://www.liberaalarchief.be/nieuwsbrief4_archief.html Een zware brok]; Het Kramersplein - Nieuwsbrief van het [[Liberaal Archief]]; 20 oktober 2006</ref>. Deze partij verenigde de [[Sociaal-Liberalisme|sociaal-liberalen]] die zich afzette tegen de Franstalige doctrinairen. Tot hun politieke eisen behoorden onder andere de invoering van het '[[Algemeen enkelvoudig stemrecht|zuiver algemeen stemrecht vanaf 21 jaar]]', 'het verplicht en gratis onderwijs', een 'maximale arbeidsduur per week' en 'het verbod op nachtwerk voor vrouwen'. Hij werd in 1908 verkozen tot [[gemeenteraad]]slid van Antwerpen, een mandaat dat hij behield tot in 1929. De meeste van zijn tussenkomsten hadden betrekking op onderwijs en kunst.
Bij het uitbreken van de [[België in de Eerste Wereldoorlog|Eerste Wereldoorlog]] werd hij lid van de [[Intercommunale Commissie]] onder leiding van [[Louis Franck (1868-1937)|Louis Franck]], ter vervanging van het gemeente- en provinciebestuur. Vanuit deze functie was hij tevens raadslid van de provinicale afdeling van het [[Nationaal Hulp en Voedingscomité]]. Ondanks zijn eerdere pleidooien voor een Vernederlandsing van de Rijksuniversiteit Gent (RUG), behoorde hij - samen met [[Nikolaas Cupérus]], Louis Franck, [[August Vermeylen]], [[Herman Teirlinck (schrijver)|Herman Teirlinck]], [[Paul Fredericq]] en [[Edward Anseele]] - tot de ondertekenaars van een protestbrief tegen de opgelegde vernederlandsing van de RUG door de Duitse bezetter in het kader van de [[Flamenpolitik]]. Hiermee ging hij lijnrecht in tegen toenmalig voorzitter van de Liberale Volkspartij [[Leo Augusteyns]], die zich een actief voorstander van de Flamenpolitik toonde.
| |||