Menselijke stem: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
k →Inleiding: Is t.o.v. de rest van dit artikel disproportioneel lang voor een inleiding, en de info die er staat hoort ook niet onder een dergelijke kop. Natuurlijk kan een kop Inleiding hier geschikt zijn, maar dan met andere inhoud |
||
Regel 1:
De '''menselijke stem''' wordt geproduceerd door het mechanisme in het [[strottenhoofd]] of de ''larynx'': door het in trilling brengen van de in het strottenhoofd gelegen [[stembanden|stemplooien]] (ook wel: stembanden) kunnen mensen stemgeluid voortbrengen. Dit stemgeluid dient als basis voor zowel [[spraak]] als [[Zangkunst|zang]]. Het stelt mensen dus in staat tot [[verbale communicatie]]), of om met en voor elkaar te zingen.
==
[[File:Speech and Voice, G. Oscar Russell, 1931 Wellcome L0069067.jpg|150px|200px|right|thumb|Diagramweergave van een [[Sopraan (zangstem)|sopraan]]stem]]
Het [[geluid]] van de menselijke stem ontstaat door een gecompliceerde beweging van de stemplooien; deze worden eerst via spierwerking naar elkaar toegebracht ([[adductie]]). De lucht uit de longen stroomt door de opening – die ook wel [[stemspleet]] of glottis wordt genoemd – tussen de stemplooien naar buiten. Uit de adductie in combinatie met de opwaartse luchtstroom, volgt een [[Wet van Bernoulli|bernoulli]]-effect. Hierdoor sluiten en openen zich de stemplooien (zowel van voor naar achteren als van boven naar beneden) in snelle opeenvolging; de stemspleet is dus periodiek open en gesloten. Deze periodieke beweging van de stemplooien resulteert in een brongeluid, bestaande uit een [[grondtoon (natuurkunde)|grondtoon]] (met bepaalde trillingsfrequentie) en [[boventoon|boventonen]]. Deze geluidstrilling plant zich verder voort in het [[spraakkanaal]], waarbij door [[Resonantie (natuurkunde)|resonantie]] sommige boventonen versterkt en andere verzwakt worden. Hierdoor 'kleurt' het geluid en ontstaan afzonderlijke klanken, ook wel [[Klinker_(klank)|klinkers]] genoemd.
| |||