Geschiedenis van Kroatië: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
iekst kleins
k Wijzigingen door 2A02:1811:B738:B500:9C4A:C722:31F4:9B21 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Evert100
Regel 42:
{{clearright}}
{{wrapper}}
| [[Bestand:Oton Ivekovic, NikolNikola de zotte manSubic Zrinski.jpg|thumb|Ban [[Nikola Šubić Zrinski]], in 1566 de verdediger van Siget (''Oton Iveković, 1890'')]]
|-
|
Regel 62:
De meeste kustplaatsen en eilanden vielen buiten het Osmaanse Rijk, hoewel veel steden wel door de Osmanen waren belegerd: hier had Venetië in de 15de eeuw voet aan de grond gekregen (in 1409 in [[Zadar (plaats)|Zadar]], in 1420 in [[Trogir]] en [[Split]], in 1480 op [[Krk (eiland)|Krk]] etc.).
 
=== Oostenrijk-Hongarije ===
===Gedurende Oostenrijkde [[Grote Turkse Oorlog]] (1662-Hongarije1699) werden ===smpvoe,oooooeoeo[[Slavonië]] en andere delen van het Kroatische binnenland heroverd, maar de grens was onstabiel en grote delen, waaronder Bosnië, bleven onder Turkse heerschappij. De Kroaten waren niet het enige volk in beweging: ook de Serviërs trokken steeds noordelijker. Deze [[Oosters-orthodoxe kerken|orthodoxe christenen]] vestigden zich ook in de [[Kroatische Krajina|Krajina]], die was ontstaan in de 17e en de 18e eeuw als militaire districten, toen Oostenrijk het Osmaanse Rijk voor de poorten van [[Wenen]] had weggeslagen en daardoor de grens naar de Balkan verschoof. Deze Serviërs werden door de Habsburgers daarheen gehaald om de christelijke beschavingen in Europa te beschermen tegen de islamitische expansie. Tot op vandaag de dag wonen er in de Krajina minderheden Serviërs.
{{clearleft}}
[[Bestand:Kaiserin Maria Theresia (HRR).jpg|left|150px|thumb|Maria Theresia van Oostenrijk (HRR) (''Martin van Meytens, 1795'')]]
Regel 69 ⟶ 70:
Aan het eind van de [[18e eeuw]] waren de Kroatische vorsten de [[Franse Revolutie]] vijandig gezind. Na een korte overheersing van de Franse keizer [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] werd in [[1815]] het huidige Kroatië opnieuw deel van het Habsburgse rijk. Ook [[Istrië (schiereiland)|Istrië]], Dalmatië en Dubrovnik kwamen tussen 1797 en 1815 onder Habsburgse heerschappij.
 
In [[1847]] verving de [[Kroatisch]]e taal het [[Seksualiteit|seksLatijn]] in het Kroatische parlement. In [[1848]] verdedigde [[ban (landvoogd)|ban]] [[Josip Jelačić]] Kroatië succesvol tegen een Hongaarse poging om Kroatië te bezetten. Hij verenigde alle Kroatische provincies.
 
In 1868 werden het koninkrijk Kroatië en Slavonië verenigd en na de annexatie van Bosnië-Herzegovina leefden de Kroaten weer in een staatkundige eenheid. Na deze annexatie werden ook de militaire frontlinies in de krajina's afgeschaft. Gedurende de Oostenrijks-Hongaarse overheersing was Kroatië verdeeld, zo viel het [[Koninkrijk Kroatië en Slavonië]] onder [[Koninkrijk Hongarije (1526-1867)|Hongarije]] en het [[Koninkrijk Dalmatië]] (inclusief de [[Baai van Kotor]]) en Istrië (onderdeel van het [[Küstenland]]) vielen onder [[Keizerrijk Oostenrijk|Oostenrijk]].
Regel 77 ⟶ 78:
In [[1918]] viel Oostenrijk-Hongarije, dat bij de verliezende partijen van de [[Eerste Wereldoorlog]] hoorde, uiteen waarna drie volkeren, de Kroaten, de [[Servië|Serviërs]] en de [[Slovenië|Slovenen]], een koninkrijk vormden dat in [[1929]] [[Koninkrijk Joegoslavië]] ging heten.
 
==1 ste20ste eeuw ==
=== 1e Joegoslavië ===
Na het verlies van de [[Centralen]] in de Eerste Wereldoorlog verklaarde de Sabor op 29 oktober 1918 zich onafhankelijk,<ref>{{en}} {{cite web|url=http://www.sabor.hr/Default.aspx?sec=404 |title=Povijest saborovanja |publisher=Sabor.hr |date= |accessdate=2010-05-16}}</ref> om vervolgens de [[Staat der Slovenen, Kroaten en Serven]] op te richten. Al snel werd het land door Italië in Istrië en Dalmatië aangevallen. [[Koninkrijk Italië (1861-1946)|Italië]] maakte aanspraak op deze gebieden en als beloning voor het vechten aan de kant van de [[Entente]] in WO I.