Kalligrafie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Literatuur: nog wat andere titels... |
→De Boekdrukkunst: iets meer over boekdruk |
||
Regel 19:
Gedurende de [[Renaissance]] omstreeks 1300 in Italie ontstaat er een beweging die probeert oude waarden te doen herleven. Wat betreft het schrift baseert men zich op het Karolingsche Minuskel, waarvan men in die dagen dacht dat het stamde uit de Romeinse tijd. En via pauselijke brieven verspreidden zich de vernieuwde schriften door heel Europa en daar buiten. In de veertiende en de vijftiende eeuw ontstaan er uitgaven van [[Arrighi]] en anderen, om de vele vormen van schrift te onderwijzen.
Na de uitvinding van de [[boekdrukkunst]] raakten deze beroepen langzamerhand overbodig. Maar dat gold enkel voor de productie van grotere uitgaven, waarvan veel exemplaren nodig waren. De letters, die boekdrukkers gebruikten, waren nog altijd geheel gebaseerd op hun kalligrafische voorbeelden. In de begintijd van de boekdrukkunst werden uitgaven vaak verlucht met kalligrafische toevoegingen. In de [[bijbel]] van [[Johannes Gutenberg]] werden de initialen en andere versieringen met de hand toegevoegd. Elk exemplaar was hierdoor uniek.
Veel beroepen zoals bijvoorbeeld rechters, advocaten, notarissen etc. bleven afhankelijk van geschreven contracten. Schrijvers van boeken, toneelstukken en muziek waren nog altijd afhankelijk van manuscripten. Bij al deze zaken staat de leesbaarheid en de herkenbaarheid van al wat opgeschreven is voorop. Anders zouden acten nooit als bewijs hebben kunnen dienen.
Na de uitvinding van de [[boekdrukkunst]] raakten deze beroepen langzamerhand overbodig. Sinds [[1850]] herleefde de belangstelling voor de kalligrafie. Eerst als hobby, maar allengs ontwikkelde de kalligrafie zich tot een zelfstandige kunstvorm.▼
▲
Vaak wordt bij het kalligraferen gebruikgemaakt van een 'brede pen', een pen die in dwarse richting een smalle, maar in lengterichting een brede streep trekt. De brede pen is afgeleid van de vorm van de [[rietpen]] (gebruikt op [[papyrus]] tot ongeveer [[300|300 na Chr.]]) en de [[ganzenveer]] (gebruikt op [[perkament]] en [[vellum]], vanaf ongeveer [[300]]) die een vergelijkbaar schrijfgedrag heeft, maar veel vaker in de [[inkt]] moet worden gedoopt en waarvan de lijn meer varieert met de hoeveelheid inkt die er nog op zit. Tegenwoordig wordt ook wel de trekpen als schrijfgereedschap gebruikt. Veelgebruikte inktsoorten zijn [[Oost-Indische inkt]] en lichtechte gepigmenteerde inkten die watervast opdrogen.
| |||