Indische filosofie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 64:
Eerder lag de nadruk op de natuurlijke omstandigheden waarin de mens moest zien te overleven, maar in een steeds meer [[Sociale stratificatie|gestratificeerde]] samenleving groeide de [[Sociale ongelijkheid|ongelijkheid]]. In andere samenleving ontstonden in gelijke omstandigheden religies die hier een [[rechtvaardigheid]] voor boden in het [[hiernamaals]]. De brahmanen konden hier maar een beperkt antwoord op vinden. Zij vormden een gesloten groep die hun kennis en daarmee macht over de geestelijke wereld voor zichzelf hielden en vooral mondeling overbrachten. Dit systeem verkreeg een zekere starheid en gerichtheid op uiterlijke rituelen die onvoldoende voorzag in de eisen van de nieuwe samenleving. Zo ontstond een [[mystiek]]e tegenbeweging van [[wereldverzaking]] op zoek naar het innerlijk en de verlossing van deze cyclus. Dat betekende overigens niet dat er sprake was van een volledige overgang. Buiten de stedelijke gebieden waar de nieuwe onzekerheden geen rol speelden, bleef er behoefte aan de oude vormen. Dit kon spanningen veroorzaken tussen de stedelijke elite en de landelijke bevolking.
Zo ontstonden de meer filosofisch getinte ''Upanishads''. Hoewel eerder al ''Upanishads'' gevormd waren, ontstonden de belangrijkste in deze periode. In deze geheime teksten is een vroege filosofische bespiegeling te vinden over de aard van de wereld en de mensen en over wat er na de dood gebeurt. De aard van de wereld komt naar voren in de begrippen ''[[Brahman (filosofisch concept)|Brahman]]'' en ''[[Atman (hindoeïsme)|Atman]]''. Het begrip ''Brahman'' had zich ontwikkeld tot het onpersoonlijke Absolute waaruit alles ontstaat, niet gebonden aan tijd (''kala''), ruimte (''desa'') en causaliteit (''nimitta''), dit in tegenstelling tot de goden. Atman had zich ondertussen ontwikkeld tot
:''Alleen kleingeestigen zeggen 'de ene is een familielid, de andere vreemdeling' ''
:''Voor hen die grootmoedig leven, is de hele wereld een familie''. ''[[Maha Upanishad]]'', VI-71-72
| |||