{{Zie ook|Zie het artikel [[Daring Club de Bruxelles]] voor een uitgebreide beschrijving en geschiedenis van Daring}}
''Daring Club de Bruxelles'', in 1970 naar ''Daring Club Molenbeek'' hernoemd, was in [[1895]] opgericht, en fuseerde de daaropvolgende jaren nog met enkele Brusselse clubs. De club had de kleuren rood-zwart en had stamnummer 2. De club zou ééneen van de succesvolle Brusselse clubs worden en een rivaal van stadsgenoot [[Royale Union Saint-Gilloise|Union Saint-Gilles]]. In 1912, 1914, 1921, 1936 en 1937 haalde Daring de landstitel binnen, in 1935 de Belgische Beker. In 1935 maakte Daring ook een einde aan de historische reeks van [[Royale Union Saint-Gilloise|Union Sint-Gilles]] dat 60 matchen ongeslagen was gebleven. Na de Tweede Wereldoorlog wisselden de prestaties van Daring wat af, met enkele malen een promotie en degradatie en ook enkele Europese matchen, weliswaar in de [[jaarbeursstedenbeker|Beker der Jaarbeurssteden]]. In 1969 zakte de ploeg weer definitief naar Tweede. In 1970 ten slotte werd de naam ''Royal Daring Club Molenbeek''. De club zou toch nog de finale van de Beker van België halen, maar verloor daar met 6-1 van [[Club Brugge KV|RFC Brugeois]]. De ploeg wou opnieuw naar Eerste, maar uiteindelijk zou een samenwerking met Racing White daarvoor nodig zijn. Daring zou het stadion en de trouwe supporters leveren.
