Van de 2e tot de 5e eeuw vindt men op het grondgebied van het huidige Oekraïne de [[Kievcultuur]], de vroegste archeologische cultuur die met enige zekerheid als Slavisch te identificeren is. De meeste wetenschappers gaan er van uit dat de oorsprong van de Slaven in het bosrijke gebied ten noorden van het [[KarpatengebergteKarpaten]]gebergte lag, nu de grensstreek tussen Oekraïne, Wit-Rusland en Polen. De Oost-Slaven trokken onder meer naar Midden-Oekraïne. Na het ineenstorten van het Gotische rijk en de daaropvolgende volksverhuizingen ziet men een sterke Slavische expansie, vertegenwoordigd door de [[Praag-Kortsjakcultuur]]. De Germanen waren grotendeels naar het westen vertrokken en de Slaven trokken in hun voormalige gebieden. Ze vestigden zich tot aan de [[Elbe (rivier)|Elbe]] en tot aan de grenzen van het [[Byzantijnse Keizerrijk]]. Deze Slaven hielden zich bezig met landbouw, jagen en vallen zetten, vissen, bijenhouden en nomadische veeteelt. De [[Poljanen]] langs de Dnepr, met hun hoofdstad in [[Kiev]], waren volgens de ''[[Nestorkroniek]]'' (''Het Verhaal van Voorbije Jaren'') de machtigste van de twaalf Oost-Slavische stammen.
