Verdrag van Versailles (1919): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 53574550 van 188.120.46.222 (overleg) ongedaan gemaakt.
Label: Ongedaan maken
Label: Misbruikfilter: Experimenteren
Regel 16:
== De ondertekening ==
[[Bestand:William Orpen - The Signing of Peace in the Hall of Mirrors.jpg|thumb|''The Signing of Peace in the Hall of Mirrors, Versailles'' door [[William Orpen]] (1919, [[Imperial War Museum]]).]]
Het Verdrag van [[Versailles]] werd op [[28 juni]] 1919 ondertekend, precies vijf jaar na de [[moord op Frans Ferdinand van Oostenrijk]], na afsluiting van een op [[18 januari]] [[1919]] te Parijs begonnen geallieerde vredesconferentie. Dit gebeurde in de [[spiegelzaal]] van het [[kasteel van Versailles]] door vertegenwoordigers van het Duitse Rijk ([[Johannes Bell]], 1868-1949 en [[Hermann Müller]], 1876-1931, beiden minister in het zojuist aangetreden [[kabinet-Bauer]]<ref>Het voorgaande [[kabinet-Scheidemann]] was over de verdragstekst gevallen.</ref> enerzijds en door 26 [[Geallieerden (Eerste Wereldoorlog)|geallieerde]] en geassocieerde regeringen anderzijds. De inwerkingtreding was op [[10 januari]] [[1920]]. Het verdrag werd echter niet door de [[Verenigde Staten]], het [[Koninkrijk Hidjaz]] (thans bij [[Saoedi-Arabië]]) en [[Ecuador]] geratificeerd, zodat de formele beëindiging van de oorlogstoestand eerst door het Vredesverdrag van Berlijn tussen de Verenigde Staten enenk het Duitse Rijk van 25 augustus 1921, het Duits-Saoedische vriendschapsverdrag van 26 april 1929 en het opnieuw aanknopen van de diplomatieke betrekkingen met Ecuador door middel van protocollen en notawisseling (1921-24) plaatsvond. Het in het Verdrag van Versailles als verdragspartner genoemde [[China]] had het verdrag niet ondertekend en door een apart verdrag van 20 mei 1921 de oorlogstoestand beëindigd. [[Costa Rica]] nam aan de onderhandelingen niet deel en beëindigde de oorlogstoestand bij decreet van 4 februari 1920. Ook [[Bolsjewistisch Rusland|Rusland]] ondertekende het verdrag niet.{{Bron?|Hoe eindigde dit?|2018|04|25}} de duitsers waren het niet mee eens
 
De teksten van het Verdrag van Versailles werden tijdens genoemde geallieerde voorbesprekingen als compromis tussen de regeringsleiders van [[Derde Franse Republiek|Frankrijk]], [[Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland|Engeland]] en de Verenigde Staten, respectievelijk [[Georges Clemenceau|Clemenceau]], [[David Lloyd George|Lloyd George]] en [[Woodrow Wilson|Wilson]] (deze laatste had erop aangedrongen dat de geallieerde regeringsleiders persoonlijk aan de onderhandelingen deelnamen) zonder inbreng van Duitse vertegenwoordigers uitgewerkt en op [[7 mei]] 1919 aan de Duitse regering voorgelegd. Duitse schriftelijke tegenvoorstellen die daarop volgden, werden door de geallieerden nagenoeg volledig afgewezen en op [[16 juni]] 1919 beantwoord met een ultimatum om het verdrag binnen vijf dagen te accepteren. Met het oog op het geallieerde dreigement, [[Weimarrepubliek|Duitsland]] geheel te bezetten en in de hoop op de mogelijkheid tot een spoedige revisie, veranderde de meerderheid van de Nationale Vergadering van de Weimarrepubliek haar aanvankelijk afwijzende houding en stemde na terugtreden van het kabinet-Scheidemann met een meerderheid van 99 afgevaardigden op [[22 juni]] [[1919]] in met de ondertekening van het verdrag. Het "'''Dictaat van Versailles'''" werd in Duitsland als een zware vernedering beschouwd. De bekende Britse [[econoom]] [[John Maynard Keynes]], die als topambtenaar de vredesbesprekingen had bijgewoond, waarschuwde indertijd in een boek voor de zijns inziens desastreuze gevolgen van dit vredesverdrag.<ref>{{Citeer boek | achternaam = Keynes | voornaam = John Maynard | datum = 1920 | titel = The Economic Consequences of the Peace | uitgever = Harcourt, Brace and Howe | plaats = New York | URL = http://www.gutenberg.org/files/15776/15776-h/15776-h.htm}}</ref>