Ontstaan van Rome: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Mythe: info toegevoegd om het wat duidelijker te maken Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
k Wijzigingen door 95.97.137.237 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Magere Hein |
||
Regel 1:
{{Zijbalk geschiedenis Rome}}
Het '''ontstaan van Rome''' is een gebeurtenis waarover meerdere verhalen
== Mythe ==
Keizer [[Augustus (keizer)|Augustus]] had opdracht aan [[Vergilius]] en [[Titus Livius|Livius]] gegeven om een verhaal over het ontstaan van Rome te maken, dat werden ''[[Ab urbe condita (boek)|Ab urbe condita]]'' en de ''[[Aeneis]]''. Daarin werd nadruk gelegd op de goddelijke oorsprong.
Rome werd volgens een beroemde legende gesticht door de tweeling [[Romulus]] en [[Remus (mythologie)|Remus]], op 21 april [[753 v.Chr.]] in de landstreek van [[Lazio|Latium]] in Italië. De legende is oorspronkelijk afkomstig van de Romeinse schrijver [[Marcus Terentius Varro Reatinus|Marcus Terentius Varro]] (116-27 v.Chr.). De vroegste geschiedenis is voor een deel in nevelen gehuld. In navolging van de ''[[Ilias]]'' en ''[[Odyssee]]'' van de Griekse dichter [[Homerus|Homeros]] werd er met steun van Augustus door de dichter [[Vergilius]] en de historicus [[Titus Livius|Livius]] een [[epos]] over geschreven.
[[Bestand:Quirinal Hill Luigi Rossini.jpg|thumb|left|[[Quirinaal]] heuvel, afbeelding uit 1827]]
De legende begint bij de [[Trojaanse Oorlog]]. [[Aeneas]] en zijn zoon vluchtten weg uit het brandende [[Troje]] om, zoals de moeder van Aeneas, Venus, hem had opgedragen, een nieuw rijk te stichten. Na jarenlang rondzwerven op zee kwamen ze aan in [[Carthago]]. Aeneas werd verliefd op [[Dido (mythologie)|Dido]], de koningin van [[Carthago]]. De moeder van Aeneas (Venus) werd woedend toen ze hoorde dat Aeneas in Carthago bij Dido wilde blijven. Uiteindelijk vertrokken Aeneas en zijn zoon, terwijl [[Dido (mythologie)|Dido]] zelfmoord pleegde. Daarna zwierven ze nog lang rond en kwamen uiteindelijk aan bij
Dit is voor haar een doodzonde omdat ze een [[Vestaalse maagden|Vestaalse maagd]] is (Vestaalse maagden moesten maagd blijven). Ze baarde een tweeling en werd omgebracht omdat ze ontmaagd was. De koning die aan de macht was kon de tweeling niet doden en beval een van zijn soldaten het te doen. De soldaat kon het niet en daarom legde hij de tweeling in een rieten mandje in de rivier. De tweeling werd gevonden door een [[wolf|wolvin]], de ''[[Lupa Capitolina]]'', die hen zoogde.
Na enige tijd werden ze gevonden door een herder, [[Faustulus]] genaamd, die hen verder opvoedde alsof ze zijn eigen zonen waren. Toen ze volwassen waren geworden, trokken ze naar zeven heuvelen bij de Tiber. Samen stichtten zij een stad. Om te weten welke naam de stad moest dragen en of het wel de juiste plaats was, ging elk, samen met een priester, een eigen heuvel op om een teken van de goden te krijgen. Remus zag zes [[monniksgier|gieren]] en vond dit een geweldig teken. Hij rende naar beneden om tegen iedereen te zeggen wat hij had gezien. Volgens hem moest de stad Reme worden genoemd.
Romulus kwam weliswaar later naar beneden, maar hij had wel twaalf gieren gezien
Een andere mogelijkheid wordt geboden in een artikel uit het Romeinse dagblad ''Il Messaggero'' van 5 mei 2003: in een teruggevonden fragment van de hand van [[Stesichorus|Stesichorus van Himnera]] (638-555 v.Chr.) beschrijft deze Grieks-Siciliaanse dichter-schrijver hoe een vrouw, Roma genaamd, met haar Trojaanse vloot en een groep metgezellen uit het door oorlog verscheurde Troje wegvlucht. Na omzwervingen bereiken zij een plek die zo aangenaam is, dat zij besluiten te blijven. Roma laat de schepen verbranden en de groep sticht een stad, die zij naar hun aanvoerster noemen. De Griekse schrijver en historicus [[Dionysius van Halicarnassus]], die omstreeks de tweede helft van de 1ste eeuw v.Chr. leefde, schreef ook over deze historische vrouw maar noemde haar ''Rhome'', hetgeen macht betekent.
| |||