Phillip Cocu: verschil tussen versies

Als speler van Vitesse was Cocu al een aantal keren dicht bij zijn debuut voor het [[Nederlands voetbalelftal|Nederlands elftal]]. Er was zelfs even sprake van deelname aan het [[Wereldkampioenschap voetbal 1994|WK 1994 in de Verenigde Staten]]. Het debuut zou komen op 24 april 1996 in De Kuip; tijdens een vriendschappelijke wedstrijd tegen [[Duits voetbalelftal|Duitsland]] viel Cocu in de 56e minuut in voor [[Richard Witschge]]. Ook mocht Cocu mee naar het [[Europees kampioenschap voetbal 1996|EK 1996 in Engeland]]. Hij speelde mee in de groepswedstrijden tegen [[Schots voetbalelftal|Schotland]] en [[Engels voetbalelftal|Engeland]] (beide invalbeurten). In de verloren kwartfinalewedstrijd stond Cocu voor de eerste keer in de basis van Oranje. Ook bij het [[Wereldkampioenschap voetbal 1998|WK 1998 in Frankrijk]] was Cocu van de partij. Met Cocu als vaste waarde van het elftal reikte Oranje tot de halve finales tegen [[Braziliaans voetbalelftal|Brazilië]], waar het evenals in 1996 na strafschoppen uitgeschakeld werd. Anders dan in 1996 nam Cocu ditmaal wél een strafschop. Het was [[Cláudio André Mergen Taffarel|Claudio Taffarel]] die hem het scoren belette. Tijdens het WK scoorde Cocu tweemaal (tegen [[Zuid-Koreaans voetbalelftal|Zuid-Korea]] en [[Mexicaans voetbalelftal|Mexico]]). Ook was Cocu actief op het [[Europees kampioenschap voetbal 2000|EK 2000]] en op het [[Europees kampioenschap voetbal 2004|EK 2004]], waar Oranje het beide keren tot de halve finale schopte. Voor het [[Wereldkampioenschap voetbal 2002|WK 2002 in Japan en Zuid-Korea]] wist Nederland zich niet te kwalificeren. Zijn laatste internationale toernooi met het Nederlands elftal was het [[Wereldkampioenschap voetbal 2006|WK 2006 in Duitsland]], waar Oranje in de achtste finales werd uitgeschakeld door [[Portugees voetbalelftal|Portugal]]. Na dit WK stopte Cocu als international. 2 maanden daarvoor had hij al aangegeven na het WK te zullen stoppen als international.