Berkenkielwants: verschil tussen versies

| titelweergave= Berkenkielwants

De berkenkielwants heeft een enigszins vlak schildvormig lichaam, waarvan de basiskleur groen is, met lichtgroene poten. De antennes zijn meestal groen en worden naar het uiteinde donker. Over de [[voorvleugel]]s (hemelytra) loopt langs het schildje ([[scutellum]]) een brede rode band, die afbuigt langs het membraan (doorzichtige deel van de voorvleugel). Het schildje is groen met een rode vlek aan de bovenkant. De onderkant loopt spits toe. Aan weerszijde van het membraan zitten vaak twee donkere vlekjes. De lengte is 8,5 – 11  mm.

De soort leeft in [[berk|berken]]en ([[ruwe berk]] (''Betula pendula''), [[zachte berk]] (''Betula pubescens'')) en [[els (geslacht)|elzen]] ([[zwarte els]] (''Alnus glutinosa''), [[witte els]] of grauwe els (''Alnus incana'')). Slechts zelden zie je de volwassen wantsen op andere bomen. Behalve aan de bladeren zuigen nimfen en volwassen wantsen vooral aan de rijpende zaden. De volwassen wants overwintert in de [[strooisellaag]] en de paring vindt plaats in het voorjaar. In mei en juni worden er maximaal 24 eieren gelegd op de bovenkant van de bladeren.