Waterzuivering: verschil tussen versies

Bij het lozen van ongezuiverd afval- en [[riool]]water komt er een moment dat de toevoer van afvalstoffen te groot wordt voor het natuurlijke zelfreinigingsvermogen van het water waarin wordt geloosd. Het [[Natuurlijk evenwicht|biologische evenwicht]] wordt dan verstoord. Hierdoor kan lichtdoorlatendheid en de zuurstofconcentratie in het water zo sterk afnemen dat het aquatisch leven afsterft. Om dit te voorkomen is kunstmatige waterzuivering nodig, met behulp van bijvoorbeeld [[rioolwaterzuiveringsinstallatie]]s of [[helofytenfilter]]s. In deze installaties worden de natuurlijke zuiveringsprocessen toegepast tot een niveau dat een natuurlijke waterloop aan kan na lozing. Stoffen die niet afgebroken kunnen worden, zoals [[zware metalen]], worden via een (chemische) scheiding ([[coagulatie (waterzuivering)|coagulatie]], [[flocculatie]] en [[sedimentatie]]) uit het water gehaald.

 

[[grondwater|grond-]] en [[oppervlaktewater]] van organische en chemische stoffen die uit oogpunt van gezondheid en smaak ongewenst zijn. Overheden hebben normen geformuleerd voor drinkwater.