Quintus Servilius Caepio (consul in 106 v.Chr.): verschil tussen versies

'''Quintus Servilius Caepio''' was een politicus ten tijde van de late  [[Romeinse Republiek]].

De zoon van de  [[Quintus Servilius Caepio (consul in 140 v.Chr.)|gelijknamige]]  [[Consul (Rome)|consul]]  van 140 v.Chr. was van 129 tot 126 v.Chr. [[Legatus (rang)|legatus]]<ref>''Tituli Asiae Minoris'' [http://epigraphy.packhum.org/inscriptions/oi?ikey=263952&bookid=534&region=8&subregion=30 V 1.528].</ref> in [[Asia (Romeinse provincie)|Asia]]<ref>''Inschriften von Iasos'' [http://epigraphy.packhum.org/inscriptions/oi?ikey=257922&bookid=487&region=8&subregion=27 612], rr. 25 en 30.</ref> en in 109 [[praetor]] in de provincia  [[Hispania ulterior]], waar hij tegen de Lusitanii  vocht. Na zijn terugkeer in 107 v.Chr. kon hij een [[triomftocht]]  houden. In 106 v.Chr. was hij consul en maakte de bepaling van  [[Gaius Sempronius Gracchus]]  ongedaan, die de  [[equites]]  in plaats van de  [[Senaat (Rome)|senatoren]]  het recht had gegeven, als jury in het gerecht te zitten.

In 105 v.Chr. ging Caepio als [[proconsul]] naar  [[Gallië]], om samen met de consul van dat jaar, [[Gnaius Mallius Maximus]], tegen de [[Cimbren|Cimberen]] te strijden. Omdat hij deze echter  als ''[[homo novus]]'' geringschatte, veroorzaakte hij de zware Romeinse nederlaag in de  [[slag bij Arausio]] ([[Orange (Frankrijk)|Orange]]). Caepio verloor zijn [[Imperium (Rome)|imperium]]  en zijn rang als senator. In 104 v.Chr. werd hij bovendien wegens de verduistering van een schat, die hij bij de  [[Volcae]] in [[Toulouse (stad)|Tolosa]]  had geroofd  ''(aurum Tolosanum)'', aangeklaagd, en het volgende jaar wegens hoogverraad. Voordat er een veroordeling werd uitgesproken, ging hij in ballingschap naar  [[İzmir|Smyrna]]<ref>[[Marcus Tullius Cicero]], ''Pro Balbo'' 28.</ref>  en stierf daar.

Zijn [[Quintus Servilius Caepio (proconsul in 90 v.Chr.)|gelijknamige zoon]]  sneuvelde als proconsul in 90 v.Chr.