Michael Keaton: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Filmografie: film is nog niet uit |
Repareer link naar doorverwijspagina met Zeusmodus - Gung Ho → Gung Ho (1986), Gung Ho → Gung Ho (1986) |
||
Regel 19:
Keaton is de jongste uit een gezin met zeven kinderen. Hij studeerde eerst twee jaar [[spraak]] aan [[Kent State University]], waarna hij de school verliet en vertrok naar [[Pittsburgh]]. Hij probeerde hier eerst een carrière op te bouwen in de ''[[stand-upcomedy]]'', optredende in plaatselijke koffiehuizen. Nadat deze carrière niet van de grond wilde komen nam hij verscheidene baantjes, waaronder [[taxichauffeur]] en [[ijscoman]]. Uiteindelijk ging hij in 1972 aan de slag als [[cameraman]] bij de lokale televisiezender [[WQED]]. Hier kwam hij tot de ontdekking dat hij liever vóór dan achter de camera werkte.
Keaton vertrok drie jaar later naar [[Los Angeles]] waar hij lid werd van de L.A.-tak van het [[improvisatie]]gezelschap [[Second City]]. Later schreef hij komisch materiaal en deed hij [[auditie]] voor verscheidene televisieprogramma's . Hij verscheen eerst in enkele afleveringen van de kinderserie ''MisteRogers' Neighborhood'' (1975), en later was hij onder andere te zien in ''All's Fair'', ''Maude'' (1977) en ''The Mary Tyler Moore Hour'' (1979). Rond deze tijd veranderde hij zijn achternaam in Keaton, na een artikel te hebben gelezen over Diane Keaton. In 1979 kwam de grote doorbraak in de kortlopende komische serie ''Working Stiffs'', waar hij samen met [[James Belushi]] de hoofdrol speelde. Deze rol werd gevolgd door de hoofdrol in de serie ''[[Report to Murphy]]'' (1982). In 1982 maakte hij zijn filmdebuut met de filmkomedie ''[[Night Shift (1982)|Night Shift]]'', datzelfde jaar gevolgd door ''[[Mr. Mom]]''. Door het succes van de komedies werd hij gedurende de jaren tachtig vaker gecast in filmkomedies. De volgende films, ''[[Johnny Dangerously]]'' en ''[[Gung Ho (1986)|Gung Ho]]'', werden echter minder goed ontvangen en zijn carrière leek in een dal te komen. Hij beleefde een comeback met de horrorkomedie ''[[Beetlejuice]]'' van [[Tim Burton]] uit 1988 en het datzelfde jaar uitgekomen drama ''[[Clean and Sober]]'', waarin hij een [[drugsverslaafde]] speelde. Dat jaar werd hij door de [[National Society of Film Critics]] uitgeroepen tot beste acteur van het jaar.
Met Burton werkte hij weer samen in 1989, toen hij [[Batman (personage)|Batman]] en zijn alter ego [[Bruce Wayne]] speelde in de gelijknamige film. De keus voor Keaton gold als riskant, omdat Keaton als komisch acteur te licht werd beschouwd voor het donkere personage. [[Warner Bros. Pictures|Warner Brothers]] kreeg dan ook veel klachten van fans van de strip. Toen de film eenmaal uitkwam bleek hun angst ongegrond te zijn: de manier waarop hij de rol speelde overtuigde de meeste critici en het publiek en de film werd een van de meest succesvolle films van de jaren tachtig. In 1992 verscheen hij in het vervolg, ''[[Batman Returns]]''. Tussen deze films in speelde hij een psychotische huurder in ''[[Pacific Heights]]'' en een politieagent in ''[[One Good Cop]]''. In 1993 was hij te zien als [[Dogberry]] in [[Kenneth Branagh]]s bewerking van [[William Shakespeare|Shakespeares]] ''[[Much Ado About Nothing (toneelstuk)|Much Ado About Nothing]]''.
Regel 36:
*''[[Mr. Mom]]'' ([[1983]])
*''[[Johnny Dangerously]]'' ([[1984]])
*''[[Gung Ho (1986)|Gung Ho]]'' ([[1986]])
*''[[Touch and Go (film)|Touch and Go]]'' (1986)
*''[[The Squeeze]]'' ([[1987]])
| |||