Lemmensinstituut: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Irrelevante, onjuiste en gedateerde informatie verwijderd. Er volgen nog inhoudelijke en geactualiseerde wijzigingen in de resterende teksten. |
Nieuwe versie historiek. |
||
Regel 54:
== Geschiedenis ==
Onder impuls van de Belgische bisschoppen werd in 1879 het Lemmensinstituut opgericht als school voor muziek in de eredienst. Dat gebeurde niet toevallig in [[Mechelen (stad)|Mechelen]] waar de zetel van het aartsbisdom gevestigd was en waar ook al een orgelschool bestond. De opleiding richtte zich toen helemaal op de vorming van musici die zich in de uitvoering en compositie van religieuze en kerkmuziek wilden bekwamen. Met een curriculum dat al na enkele jaren bestond uit orgel, begeleiding, harmonie, schriftuur, zang, koordirectie en gregoriaans ontstond een uniek vakkenpakket dat de basis vormde voor de latere ontwikkeling van een school in het hoger kunstonderwijs.
De eerste directeur van de nieuwe school was [[Jacques-Nicolas Lemmens|Jaak Nicolaas Lemmens]] die op dat ogenblik ook leraar orgel was aan het Brusselse conservatorium. In 1881 werd hij opgevolgd door de pianist-componist [[Edgar Tinel]] die de school 18 jaar zou leiden en haar binnen de contouren van haar missie professionaliseerde. Zijn opvolgers [[Aloys Desmet]], [[Jules Van Nuffel]] en [[Jules Vyverman]] bouwden de grondidee van samenzang en koor als basis van een, in een geest van gemeenschap gedeelde, muzikale creativiteit verder uit.
Vanaf 1962 zorgde directeur Jozef Joris voor de ontwikkeling van een kader dat inhoudelijk aansluiting zocht bij de structuur van de Duitse Musikhochschulen. Tegelijkertijd gaf hij de diploma’s die in de school werden uitgereikt een wettelijke basis door ook de leergangen die aan de Koninklijke Conservatoria bestonden in te richten. De praktische uitwerking van het studiecurriculum spiegelde hij aan het Angelsaksische campusmodel. Die combinatie van een voltijds lessenpakket in een geest van samen studeren op een campus, gemodelleerd naar een muzikaal “university college”, bleek innoverend en onweerstaanbaar. In 1968 werd de Mechelse biotoop te klein en verhuisde de hogeschool naar de huidige locatie in Leuven. Aanvankelijk deelde ze de campus met de priesteropleiding Johannes XXIII maar die moest na enige tijd uitwijken naar een nieuw gebouw aangezien het aantal studenten in de muziekopleiding bleef stijgen.
Jozef Joris zag terecht toekomst in een educatieve musicus die zich dankzij een brede muzikale en academische basis kon toeleggen op een carrière als muziekpedagoog. Hij ging resoluut voor het profiel van een musicus die niet hoefde uit te blinken als vocaal of instrumentaal virtuoos om toch een even professioneel onderbouwde, vooraanstaande en relevante rol op te kunnen nemen in het socio-culturele werkveld. In 1971 richtte hij de eerste wettelijk erkende muziekhumaniora in het land op. De leerlingen in die school deelden de campus met de studenten uit het hoger onderwijs.
De laatste directeur van het Lemmensinstituut, [[Paul Schollaert]], nam in 1988 het roer over. Naast de traditionele afdeling instrument en zang kwam er een volwaardige jazzopleiding en binnen de afdeling muziektheorie-schriftuur kregen de bestaande richtingen directie, compositie en muziekpedagogie het gezelschap van een volkomen nieuwe studie die het profiel van een volwaardig musicus koppelde aan dat van een therapeut. Die nieuwe richting muziektherapie is nog steeds uniek in Vlaanderen. [[Paul Schollaert]] richtte op dezelfde campus ook een opleiding Drama op. Aanvankelijk richtte deze opleiding de focus op voordracht en woordkunst maar vrij snel ontpopte ze zich tot een volwaardige dramaopleiding waarin spelen en maken de toon aangaven.
De secundaire afdeling werd mettertijd een aparte school binnen het [[Kunstsecundair onderwijs|Kunst Secundair Onderwijs (KSO)]] die net als het hoger onderwijs op de campus naast muziek ook drama als richting aanbiedt. Onder impuls van het “Decreet betreffende de Hogescholen in de Vlaamse Gemeenschap” van 1994 fuseerde de hogeschool Lemmensinstituut samen met andere instellingen tot de Hogeschool voor Wetenschap & Kunst. Deze hogeschool groeide geleidelijk aan uit tot dé kunsthogeschool binnen de [[Associatie KU Leuven]].
Sinds 2012 draagt zij de naam [[LUCA School of Arts]]. Op de campus Lemmens richt zij nog steeds de opleidingen Muziek en Drama in die onder meer dankzij de rijke erfenis uit het verleden de vinger aan de artistieke en socio-culture pols blijven houden en de leidraad van een innoverende en toekomstgerichte onderwijsvisie volgen.
== Hoger onderwijs ==
| |||