Haftara: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvulling met bronvermelding
k Robot: vervangen Unicode-controleteken NBSP (help mee)
Regel 1:
De '''haftara''' is een afsluitende lezing tijdens de sjabbatdienst, meestal een gedeelte uit de [[Tenach#Profeten|''Nevi'im'']] (Profeten) dat wekelijks na de [[Thora]]lezing wordt gezegd.<ref name=":02">{{Aut|[[Lou Evers]]}} en {{Aut|[[Jansje Stodel]]}}: ''Jodendom in de praktijk'', 6e druk, 2011. ISBN 9022558851</ref>  Dit gebruik is ontstaan toen de Griekse onderdrukkers onder [[Antiochus IV|Antiochus IV Epiphanes]] in de tweede eeuw voor de gebruikelijke jaartelling de joden verboden op [[sabbat (jodendom)|sjabbat]] in hun [[synagoge]]s uit de Thora te lezen. De [[rabbijn]]en bedachten volgens een bron uit de 14e eeuw een manier om toch iets te kunnen lezen: een gedeelte uit de ''Nevi'im'' met een onderwerp dat verwant was aan het onderwerp van de Thoralezing van die week. Een aanduiding van deze voorlezing staat ook in het [[Nieuwe Testament|Nieuwe Testamen]]<nowiki/>t ([[Handelingen van de apostelen|Handelingen der Apostelen]] 13:15).
 
Hoewel de Thoralezing later niet meer verboden was, is de traditie van het lezen van de haftara gehandhaafd.<ref name=":02" /> 
 
De persoon die de haftara leest wordt de '''maftir''' genoemd. Hij wordt eerst opgeroepen voor een korte achtste Thoralezing waarbij de laatste verzen van de [[parasja]] worden herhaald. Daarna volgt een serie [[beracha|berachot]] (zegeningen) waarna de haftara gelezen wordt.