Boudewijn van België: verschil tussen versies

{{Infobox dynastie

| afbeelding = Baudouin_of_Belgium_1969.jpg

| moeder = [[Astrid van Zweden]]

| dynastie = [[Belgische monarchie|België]]

| heraldiek-uitleg = Wapen als koning der Belgen

}}

 

=== Huwelijk ===

Op 15 december 1960 trouwde Boudewijn met de [[Spanje|Spaanse]] [[Graaf (titel)|gravin]] [[Fabiola de Mora y Aragón]]. Hun huwelijk bleef kinderloos. Koningin Fabiola raakte tot vijfmaal toe zwanger, een eerste maal in 1961. Het nieuws werd bekendgemaakt door [[paus Johannes XXIII]], maar na een aantal weken eindigde de zwangerschap. Ook in 1962 en 1963 werd ze zwanger, maar telkens liep het fout af. Nadat behandelend [[gynaecoloog]] Albea kon bevestigen dat een nieuwe zwangerschap waarschijnlijk geen ernstig gezondheidsrisico zou betekenen, is koningin Fabiola nog tweemaal in verwachting geweest. Na haar laatste [[zwangerschap]], die een [[Buitenbaarmoederlijke zwangerschap|buitenbaarmoederlijke]] bleek te zijn, gaf het echtpaar de hoop op. Het leven van [[Fabiola de Mora y Aragón|koningin Fabiola]] zelf zou op haar leeftijd in gevaar komen bij een nieuwe poging. Beiden berustten in hun lot en beschouwden dit als een kans om "meer van alle kinderen te kunnen houden".

 

Zijn stoffelijk overschot werd bijgezet in de crypte van de [[Onze-Lieve-Vrouwekerk (Laken)|Onze-Lieve-Vrouwekerk]] in [[Laken (België)|Laken]].

 

 

== De regering van Boudewijn ==

=== Politieke invloed ===

[[Bestand:Royal Monogram of King Baudouin I, King of the Belgians.svg|thumb|100px|right|Koninklijk monogram van koning Boudewijn.]]

 

 

De koning riep de Vlaamse minister-president [[Luc Van den Brande]] op het matje, die vlak na de goedkeuring van het [[Staatshervorming (België)#1993:_De_vierde_staatshervorming_.28Sint-Michielsakkoord.29|Sint-Michielsakkoord]] pleitte voor een volgende stap in het herschikken van het Belgisch staatsbestel: het [[Confederatie|confederalisme]]. Boudewijn dwong ook de toenmalige vicepremier [[Hugo Schiltz]] in 1988 zich publiek te verontschuldigen nadat hij zich had laten ontvallen dat België op een dag niet meer het probleem van de Vlamingen zou zijn.

 

=== Abortuswet ===

Op 3 april 1990 weigerde Boudewijn, die zich beriep op gewetensproblemen, de [[Abortus in België|abortuswet]] te bekrachtigen. Hij verzocht vervolgens de regering om een rechtsgeldige oplossing aan te brengen voor dit probleem. Eerste minister [[Wilfried Martens]] redeneerde vervolgens dat de koning zich in de "feitelijke onmogelijkheid om te regeren" bevond, zodat in Raad verenigde Ministers, conform de [[Belgische Grondwet]], de wet zelf kon ondertekenen. Hiervoor werd Boudewijn voor 36 uur van zijn functie 'ontheven'.<ref>{{en}}[http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,969868,00.html World Notes BELGIUM], [[Time (tijdschrift)|Time Magazine]], 16 april 1990.</ref> Deze affaire wordt soms aangeduid als de [[mini-koningskwestie]], een verwijzing naar de [[Koningskwestie]].

 

Koning Boudewijn kreeg in de eerste tien jaar van zijn bewind veel met [[Belgisch-Congo]] te maken. Aanvankelijk leek alles goed te gaan. In 1955 maakte de vorst een Congo-reis, en werd er enthousiast ontvangen. Maar al spoedig ontstonden de eerste politieke bewegingen onder de bevolking. [[Patrice Lumumba]] was de voornaamste onder de politiek activisten. Hij stond een [[Congo-Kinshasa|Congo]] voor als eenheidsstaat, waarin geen plaats zou zijn voor tegenstellingen tussen verschillende volkeren. Hij wist deze boodschap zo overtuigend te brengen dat zijn aanhang snel groeide. De kolonisten sloeg de schrik om het hart. Na rellen in [[Kinshasa|Leopoldstad]] in januari 1959 besloot België Congo snel te [[dekolonisatie|dekoloniseren]], in de lijn van het versneld onafhankelijk verklaren van Engelse en Franse kolonies.

 

 

De naam van Boudewijn werd hier, weliswaar zonder ernstige aanwijzingen, ook in genoemd en waarschijnlijk is de voor de vroegere kolonisator beledigende toespraak die Lumumba gaf bij de onafhankelijkheidsplechtigheid hier niet vreemd aan. Na de onafhankelijkheid volgde Boudewijn van nabij de evoluties in Congo en ondernam pogingen om met de Congolese gezagdragers, onder meer met [[Mobutu Sese Seko]], alsook met de presidenten van Rwanda en Burundi, goede relaties te onderhouden. De relatie met Mobutu bekoelde echter in de jaren 1980 en 1990. Op de begrafenis van de koning werden twee staatshoofden niet uitgenodigd: [[Saddam Hoessein]] van [[Irak]] en [[Mobutu]].

 

== Nalatenschap en politieke erfenis ==

Tijdens de meer dan veertig jaar van zijn regering zijn bepaalde evoluties niet altijd de richting uitgegaan die hij wenste. Voorbeelden:

* De gewestvorming en de federalisering van België hield risico's in van verdere desintegratie.

* Het nationale voetbalstadion van België (voorheen het Heizelstadion) werd na een grondige renovatie in 1995 hernoemd tot het [[Koning Boudewijnstadion]].

* Zelfs 15 jaar na het overlijden van Boudewijn kreeg koningin [[Fabiola de Mora y Aragon|Fabiola]] nog steeds brieven gericht aan haar overleden echtgenoot.<ref name="HLN28072008">[https://www.hln.be/showbizz/royalty/boudewijn-krijgt-15-jaar-na-dood-nog-altijd-brieven~aebac8da/ Boudewijn krijgt 15 jaar na dood nog altijd brieven], Het Laatste Nieuws, 28 juli 2008.</ref>

* De [[astronomie]] behoorde tot de voornaamste hobby's van de koning. Samen met vrienden, zoals [[Georges van den Abeelen]] en [[Max Nokin]] kon hij vaak met kennis van zaken de sterrenhemel onder de loep nemen.

* Koning Boudewijn eindigde in 2005 op nr. 2 in de Waalse versie van de verkiezing van [[De Grootste Belg]] en in de Vlaamse versie op nr. 16.

* ''Boudewijn, een koning en zijn tijd'', Tielt, Lannoo/ Gemeentekrediet, 1998

* José-Alain Fralon, ''Boudewijn, de man die geen koning wilde zijn'', Antwerpen, Manteau, 2001

 

== Zie ook ==