Robijn (korund): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 57:
== Vergelijkbare mineralen ==
[[Spinel]], [[rubeliet]] en [[pyroop]] zijn vergelijkbaar met robijn.
Synthetische robijn werd voor het eerst in 1837 gemaakt door [[Marc Antoine Gaudin]] bij hoge temperaturen waarbij hij een klein beetje chroom toevoegde aan aluminium. Ebelmen maakte in 1847 witte saffieren door aluminium te vermengen met boorzuur. [[Auguste Verneuil]] was de eerste die robijnen op commerciële schaal kon produceren, zoals hij in 1903 aankondigde.<ref>{{cite web | url = http://www.farlang.com/gemstones/bahadur_handbook_of_precious_stones/page_067 | title = Bahadur: a Handbook of Precious Stones | date = 1943 | accessdate = 2007-08-19}}</ref>▼
== Determinatie ==
Regel 69 ⟶ 66:
== Voorkomen ==
Robijnen worden gedolven in [[Afrika]], [[Azië]] en [[Australië (continent)|Australië]]. Ze worden het meest gevonden in [[Myanmar|Birma]], [[Sri Lanka]] en [[Thailand]], hoewel ze ook in [[Montana (staat)|Montana]] en [[South Carolina]] zijn gevonden.
Robijnen hebben een hardheid van 9 op de [[hardheidsschaal van Mohs]]
De robijnrode halfedelstenen worden getaxeerd volgens verscheidene kenmerken zoals grootte, kleur, duidelijkheid en besnoeiing. Alle natuurlijke robijnen hebben onvolmaaktheden en alleen kunstmatige robijnen kunnen volledig vrij van onvolmaaktheden zijn. Hoe minder het aantal en minder duidelijk de onvolmaaktheden zijn, des te waardevoller de robijn is, tenzij er helemaal geen onvolmaaktheden zijn (dat wil zeggen een "perfecte" robijn). In dat geval zou het namelijk kunnen dat het een kunstmatige robijn is. Aan sommige kunstmatige robijnen zijn stoffen toegevoegd zodat zij kunnen worden geïdentificeerd als kunstmatig, maar de meeste vereisen de tussenkomst van een gespecialiseerde taxateur om de precieze waarde te bepalen.
==
▲Synthetische robijn werd voor het eerst in 1837 gemaakt door [[Marc Antoine Gaudin]] bij hoge temperaturen waarbij hij een klein beetje chroom toevoegde aan aluminium. Ebelmen maakte in 1847 witte saffieren door aluminium te vermengen met boorzuur. [[Auguste Verneuil]] was de eerste die robijnen op commerciële schaal kon produceren, zoals hij in 1903 aankondigde.<ref>{{cite web |
De zeer veel voorkomende Verneuil-robijn, saffier en alexanderiet zijn opvallend insluitselvrij en fysisch gelijk aan de echte stenen. Een herkenningsmethode is het zorgvuldig bekijken van de kleurzonering die ronde laagjes vertoont, zoals een grammofoonplaat.
De Verneuil-methode voor het produceren van synthetische robijn bestaat uit een waterstof-zuurstofbrander waar het vermalen Al<sub>2</sub>O<sub>3</sub> poeder met de gewenste kleurstof, chroomoxide, doorheen valt en in de vlam smelt, deze druppel landt dan op een ''boule'' en kristalliseert daar uit. Door steeds regelmatig kleine beetjes poeder te laten vallen groeit het kristal tot omstreeks 5 centimeter hoogte. Bij afkoeling breekt de ''boule'' meestal in de lengterichting. Dit breukvlak wordt vaak als tafel van de edelsteen gebruikt.
Synthetische [[aquamarijn]], feitelijk een soort synthetische [[spinel]], wordt ook veelvuldig op deze wijze geproduceerd.
==Zie ook==
* [[Lijst van mineralen]]
==Referenties==
| |||