Tweede Wereldoorlog: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
→Het oostfront: "sovjet-russisch is misleidend in het Sovjetleger vochten ook soldaten uit Centraal-Azië die absoluut geen Russen waren. |
||
Regel 133:
Drie Duitse legergroepen drongen diep in Rusland door. Een Noordelijke aanvalsgolf richting [[Sint-Petersburg|Leningrad]] en de [[Baltische staten]], een Zuidelijke naar de olievelden in de [[Kaukasus (gebied)|Kaukasus]] en de middelste moest [[Moskou (hoofdbetekenis)|Moskou]] veroveren. De Duitsers wilden voor oktober 1941 alle gebieden ten westen van de [[Wolga]] bezetten om de herfstmodder te vermijden. De Sovjets probeerden hun tegenstanders te pareren door een vruchteloze poging de Duitse moderne bewegingsoorlog te imiteren. Hele legers en pantserkorpsen werden door de Duitsers tegelijk omsingeld en vernietigd. In juli 1941 leek het erop dat Duitsland de oorlog had gewonnen en de Sovjet-Unie had verslagen. Door de enorme omvang van het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode leger]] konden echter steeds nieuwe troepen worden aangevoerd. De [[Wehrmacht]] bereikte weliswaar Leningrad, Moskou en Rostov, maar stagneerde in de herfstblubber, vroor vast in de Russische winter en werd geplaagd door inmiddels te lange aanvoerlijnen. Het eerste echte Russische tegenoffensief van december 1941 wierp legergroep Midden meer dan 100 kilometer terug.
Het Duitse leger bleek vervolgens in de zomer van 1942 niet in staat op alle punten aan te vallen, maar behaalde aan het Zuidelijke front nogmaals spectaculaire successen. [[Sebastopol (hoofdbetekenis)|Sebastopol]], [[Voronezj]] en een aantal olievelden in de [[Kaukasus (gebied)|Kaukasus]] werden veroverd. Het definitieve keerpunt ten gunste van het Rode Leger resulteerde uit Hitlers obsessie om [[Slag om Stalingrad|Stalingrad]] te veroveren. Het [[6e Leger (Wehrmacht)|zesde leger]] van [[Von Paulus]] marcheerde vanaf juli 1942 op richting Stalingrad, dat in een ruïnelandschap werd veranderd, maar slaagde er net niet in om het geheel te veroveren. Hierdoor waren de flanken echter uitermate zwak geworden, en met een grootscheeps tegenoffensief in november omsingelden de Sovjets het gehele 6e leger van zo'n 300.000 man, waarna het met totaal onvoldoende bevoorrading door de lucht gedoemd was. Op 2 februari 1943 gaven ca. 90.000 uitgehongerde en uitgeputte overlevenden zich over. Het daarop volgende Russische tegenoffensief werd pas honderden kilometers ten westen van Stalingrad tot staan gebracht. De Duitsers wisten tussen februari en maart 1943 zowaar [[Charkov]] te heroveren. Het was echter duidelijk dat de kwaliteit van het Rode Leger langzaam verbeterde. De [[Slag om Koersk]] in juli 1943 was de laatste grote aanval van de Duitsers en is nog steeds de grootste tankslag uit de geschiedenis. De Russen wisten echter ook hier de Duitsers te weerstaan. De Duitsers waren na Koersk niet meer in staat het initiatief te herwinnen, maar zij konden nog wel een
In maart 1945 lanceerden de Duitsers hun laatste grote offensief van de oorlog, nabij het [[Balatonmeer]] in Hongarije. Zij wisten wel zware verliezen toe te brengen, maar door de enorme Sovjet
=== Het westelijk front van 1943 tot het einde ===
|