Vallabhbhai Patel: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Repareer link naar doorverwijspagina met Zeusmodus, Junagadh → Junagadh (district) |
||
Regel 10:
In 1941 wees Gandhi niet zijn geestverwant Patel aan als opvolger, maar Nehru, de leider van de linkervleugel van de Congrespartij, vermoedelijk om een splitsing van de partij te voorkomen. Patel werd plaatsvervangend leider en, na de onafhankelijkheid op 15 augustus 1947, vice-premier, opperbevelhebber van de strijdkrachten en minister van binnenlandse zaken. In de laatste hoedanigheid bouwde hij de ambtelijke diensten op die de ruggengraat zouden gaan vormen van het openbaar bestuur. Ook werd hij geconfronteerd met een enorme vluchtelingenproblematiek ten gevolge van de scheiding tussen India en Pakistan, die gepaard ging met grootschalig etnisch en religieus geweld.
Tegelijk met de dertien provincies van Brits-Indië waren ook de 565 [[vorstenlanden (India)|vorstenlanden]] onafhankelijk geworden. Patel ijverde door diplomatieke overreding en door militaire dreiging ("een ijzeren vuist in een fluwelen handschoen") voor de aansluiting van deze vorstenlanden bij India. De staten [[Junagadh (district)|Junagadh]] en [[Haiderabad (staat)|Haiderabad]] liet hij in een vijfdaagse bliksemoperatie door leger en politie van India bezetten: "Operatie Polo". Zo voorkwam hij het voortbestaan van een moslimstaat middenin India.
Patel overleed in 1950 op 75-jarige leeftijd aan een hartaanval. Als vice-premier werd hij opgevolgd door [[Morarji Desai]] en als minister van binnenlandse zaken door de laatste gouverneur-generaal van India, [[Chakravarti Rajagopalachari]]. De positie van opperbevelhebber werd toegevoegd aan het presidentschap van India.
| |||