Christen-Democratisch Appèl: verschil tussen versies

==Huidige partijtop en politieke koers==

[[Sybrand Buma]] is voorzitter van de CDA-fractie in de [[Tweede Kamer der Staten-Generaal|Tweede Kamer]] en werd op 18 mei 2012 gekozen tot partijleider; op 30 juni 2012 werd Van Haersma Buma formeel benoemd tot lijsttrekker en partijleider voor de [[Tweede Kamerverkiezingen 2012]]. [[Elco Brinkman]] is fractievoorzitter van de CDA in de [[Eerste Kamer der Staten-Generaal|Eerste Kamer]]. [[Partijvoorzitter]] is [[Ruth Peetoom]]. Volgens het partijbestuur bevindt het CDA zich in het midden van het politiek spectrum. Sinds 26 oktober 2017 is het CDA weer een regeringspartij en maakt het deel uit van het kabinet-Rutte III.<ref>[http://www.nrc.nl/nieuws/2012/01/21/nieuwe-middenkoers-centraal-op-speciaal-congres-cda/ Nieuwe ‘middenkoers’ centraal op speciaal congres CDA], NRC, 21 januari 2012</ref>

 

[[Bestand:Christen Democratisch Appèl (nl) Logo.svg|thumb|Het CDA-logo tot 2012]]

Het CDA werd officieel op [[11 oktober]] [[1980]] opgericht als gevolg van een [[fusiepartij|fusie]] van drie oude [[christendom|christelijke]] partijen, de [[Christelijk-Historische Unie]] (CHU), de [[Anti-Revolutionaire Partij]] (ARP) en de [[Katholieke Volkspartij]] (KVP), die ook wel 'de drie grote [[confessionele partij]]en' werden genoemd. Architect van de nieuwe alliantie was [[Piet Steenkamp]]. De drie partijen waren echter al sinds 1967 hierover met elkaar in gesprek. Dit overleg vond plaats in de [[Groep van Achttien (politiek)|Groep van Achttien]], vertegenwoordigers uit de betreffende partijen, waarbij het belangrijkste punt van discussie het begrip 'christelijke politiek' was.

* ''Rentmeesterschap'': het principe dat de mens goed voor de aarde waarop hij leeft moet zorgen. Dit komt in de praktijk neer op een goede zorg voor het milieu, maar houdt voornamelijk de plicht in de aarde in leefbare staat door te geven aan het nageslacht.

 

De kernwaarden vertalen zich in de praktijk in onder meer de volgende standpunten:

* Vanuit het principe van gespreide verantwoordelijkheid is het CDA in de afgelopen twintig jaar voorstander geweest van een terugtredende overheid die meer ruimte geeft aan mensen om hun eigen verantwoordelijkheid te nemen. Hierin gaat het CDA echter minder ver dan de [[Volkspartij voor Vrijheid en Democratie|VVD]], die het ontstane 'gat', dat de terugtredende overheid achterlaat, wil laten opvullen door de markt in plaats van door maatschappelijke organisaties. Hoewel het CDA het kapitalisme niet afwijst en de pogingen om meer marktwerking in de publieke sector in te voeren steunt, ziet het CDA de markt niet als ultieme oplossing voor problemen op het gebied van efficiency en maatschappelijke verhoudingen.