Patrick Dewael: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Label: bewerking met nieuwe wikitekstmodus
(verzoek op WP:VPB), replaced: CVPCVP
Regel 49:
| website = http://www.dewael.com
}}
'''Patrick Yvonne Hugo Dewael'''<ref>[http://www.elections.fgov.be/fileadmin/user_upload/Elections2003/fr/listes/senat_college_neerlandais.pdf Algemene informatie - Kandidaat-titularissen - verkiezingen senaat 2003]; [[Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken|ibz]]</ref> ([[Lier (België)|Lier]], [[13 oktober]] [[1955]]) is een [[België (hoofdbetekenis)|Belgisch]] politicus voor de [[Vlaamse Liberalen en Democraten|Open Vld]] en was de 3de [[minister-president van Vlaanderen]] en tweemaal voorzitter van de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]].<ref>http://www.demorgen.be/dm/nl/5036/Wetstraat/article/detail/1932415/2014/06/30/Patrick-Dewael-Open-Vld-is-nieuwe-Kamervoorzitter.dhtml</ref>
 
== Biografie ==
Regel 58:
Zijn carrière in de liberale beweging begon in 1977 Dewael als voorzitter van het [[Liberaal Vlaams Studentenverbond]] aan de VUB. Vanaf 1978 was hij er de algemeen voorzitter was. Daarna werd hij politiek secretaris van de [[Partij voor Vrijheid en Vooruitgang|PVV]]-jongeren. Van mei tot oktober 1980 werkte hij op het [[kabinet (België)|kabinet]] van toenmalig minister van Justitie [[Herman Vanderpoorten]], zijn oom.
 
In 1985 werd Dewael voor het eerst verkozen als lid van de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] in het arrondissement Tongeren-Maaseik en al onmiddellijk minister van Cultuur in de Vlaamse Executieve (de voorloper van de [[Vlaamse regering]]), nauwelijks 30 jaar oud. Dit ambt zou hij bekleden tot in 1992, achtereenvolgens in de regeringen [[Gaston Geens]] II, III en IV. Onder de voogdij van Patrick Dewael werd het [[Kabeldecreet]] (de liberalisering van de televisiemarkt in Vlaanderen) goedgekeurd, waardoor de eerste commerciële omroep, [[VTM]], de uitzendingen startte.
 
In de periode december 1985-mei 1995 had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de [[Vlaamse Raad]]. De [[Vlaamse Raad]] was vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de [[Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap]], die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd, en was de voorloper van het huidige [[Vlaams Parlement]].
 
Van 1992 tot 1999 was hij fractieleider van VLD in de Kamer, en voerde Dewael mee oppositie tegen de regeringen [[Jean-Luc Dehaene|Dehaene]] I en II. In 1995 stelde hij zich kandidaat voor het voorzitterschap van VLD en hoewel hij topfavoriet was, werd hij toch verslagen door [[Herman de Croo]].
Regel 66:
Na de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 werd Dewael in januari 1995 burgemeester van Tongeren, waar hij in 1983 gemeenteraadslid werd.
 
Na de verkiezingsnederlaag van de [[Christen-DemocratischChristelijke enVolkspartij Vlaams(België)|CVP]] bij de federale en regionale verkiezingen in 1999 werd in Vlaanderen een coalitie op de been gebracht van VLD, [[Socialistische Partij Anders|SP]], [[Groen!|Agalev]] en de fractie [[VU&ID]] (de zogenaamde paars-groene coalitie), waarvan Dewael als minister-president de leiding nam.
 
Nog als minister-president van de Vlaamse regering nam Dewael deel aan de federale verkiezingen van mei 2003, als kandidaat voor de VLD in de provinciale kieskring Limburg, en werd hij verkozen in de Kamer. Daarop verliet hij de Vlaamse regering om opgenomen te worden in de [[regering-Verhofstadt II]] als minister van Binnenlandse Zaken en vicepremier.